تاخیر کلامی در کودک از علائم کدام بیماری است

به گزارش کودک پرس ، افسانه کرباسی با بیان اینکه اوتیسم به معنای در خود ماندگی بوده و اکنون به نام اختلال طیف اوتیسم معروف است، اظهار کرد: باید توجه داشت که در این بیماری دو فرد مبتلا علایم مشترک نداشته و بعضاً تعدادی از اختلالات اوتیسم در یک کودک دیده شود.

وی با بیان اینکه تاخیر کلامی شایع‌ترین دلیل مراجعه کودک اوتیسم به روانپزشک کودک و نوجوان است، افزود: کودک باید قبل از ۱۸ ماهگی کلمات را بیان کند و ادا نکردن کلمات بعد از این سن جای نگرانی دارد. معمولا از سن ۱.۵ سال به بعد کودک کلمه های هدفمند و با معنی را ادا می کند و در دو سالگی ذخیره کلامی داشته و عبارت های کوتاه را بیان می کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه اغلب کودکان اوتیسم کلام را در زمان خاص خود پیدا کرده اما بعد از آن پس رفت می کنند، ادامه داد: حدود ۲۵ درصد کودکان اوتیسم به این روش تظاهرات کلامی شان را شروع می کنند و در بسیاری از موارد خانواده ها این رفتار را ناشی از دیدن یک فیلم ترسناک و یا ترس از حیوان و موارد دیگر ربط می دهند و این در حالی است که این نشانه ها می تواند نمادی از شروع اختلال طیف اوتیسم باشد.

 

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه تشنج بین کودکان مبتلا به اوتیسم شایع است، اظهار کرد: بر این اساس در اغلب موارد پس رفت کلام به دنبال تشنج اتفاق می افتد که این تشنج یا دور از چشم والدین و یا در خواب روی داده و والدین این امر را متوجه نمی شوند.

وی با بیان اینکه پژواک کلام از جمله مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم است، افزود: این گروه از کودکان حرفی را که شنیده تکرار می کنند و همزمان کلمات جدیدی را هم خودشان می سازند. کلماتی که از نظر شنونده مفهومی نداشته و یا حتی صدا و جیغ های بی هدف بوده و ساختار کلمه را پیدا نکرده است.

 

کرباسی با بیان اینکه عده ای از کودکان اوتیسم می توانند با تاخیر به توانایی کلام برسند، تصریح کرد: البته این اتفاق در کودکی به ندرت اتفاق می افتد اما هر چه سن آنها بالاتر رود با آموزش و جابجایی ضمیرها صحبت می کنند.

وی با اشاره به اینکه آهنگ کلام کودکان اوتیسم با کودکان عادی متفاوت است، گفت: حتی زمانی که با کودکان اوتیسم کار شده و زبان آنها پیشرفت کرده باز هم در گفتن جملات آهنگ متفاوتی را خواهند داشت. بالا بردن صدا و یا آرام صحبت کردن، لحن سوالی و غمگین داشتن و احساسات را چاشنی کلام کردن در بین کودکان عادی قابل مشاهده بوده و بروز این نوع توانایی ها در بین کودکان اوتیسمی محدود است.

 

این روانپزشک کودک و نوجوان تاکید کرد: این گروه از کودکان آگاهی چندانی به شرایط شنونده و برقراری روابط متقابل را نداشته و ممکن است که کودکان اوتیسم بسیار ربات گونه صحبت کرده و بالا و پایین شدن صدا و مکث کردن در بین صحبت های این گروه از بچه ها به درستی رعایت نشود.