نوجوان روستایی به ۵ بیمار نیازمند زندگی بخشید

به گزارش کودک پرس ، غلامعلی دیوسالار دایی حسین از این حادثه تلخ و بخشش خانواده خواهرش که اعضای بدن تنها پسرشان را به بیماران نیازمند اهدا کردند اینگونه گفت: حسین فرزند دوم و تنها پسر خانواده بود. پدرش کارگر است و در روستای آب کله سر از توابع شهر خرم آباد در تنکابن زندگی می کنند. حسین از همان کودکی علاقه زیادی به کمک کردن داشت و سعی می کرد به دیگران کمک کند و در کنار درس کمک خانواده بود . پدر و مادرش آرزوهای زیادی برای او داشتند و تلاش می کردند تا زمینه ادامه تحصیل او را فراهم کنند.

وی ادامه داد: 20 روز قبل از این حادثه گویا به خود حسین الهام شده بود که رفتنی است. یکی از همان روزها به پدرش درباره مرگ مغزی و اینکه انسان ها بعد از مرگ هم می توانند با اعضای بدن خودشان زندگی دوباره ای به بیماران نیازمند ببخشند گفته بود و از پدرش خواسته بود اگر اتفاقی برای او افتاد و مرگ مغزی شد اعضای بدنش را به بیماران نیازمند اهدا کنند. او حتی اعلامیه ترحیم خودش را نیز در کامپیوتر شخصی اش طراحی کرده بود و بعد از مرگ وقتی کامپیوتر او را بررسی کردیم این اعلامیه را پیدا کردیم.

غلامعلی درباره روز حادثه و مرگ مغزی حسین گفت: حسین بسیار شناگر ماهری بود و روز حادثه نیز به همراه یکی از دوستانش برای شنا به ساحل تنکابن پشت اداره شیلات رفت. در این ساحل قبل از اینکه دریا پیشروی کند چند خانه ویلایی وجود داشت و در این ویلاها نیز چاه های عمیق حفر شده بود و بعد از پیشروی دریا این چاه ها به قربانگاه کسانی تبدیل شده بود که برای شنا به آنجا می رفتند اما با این وجود مسئولان آن را منطقه ممنوعه اعلام نکرده بودند. آن روز وقتی حسین و دوستش به آب زدند ناگهان هردو داخل یکی از همین چاه ها گرفتار شدند . دوست حسین با تلاش زیاد توانست خودش را نجات بدهد ولی حسین داخل چاه گرفتار شد . چند دقیقه بعد غریق نجات که از طریق دوست حسین متوجه غرق شدن او شدند برای کمک رفت و او را بیرون کشید. قلب حسین از کار افتاده بود و با عملیات احیا و تنفس مصنوعی قلب حسین دوباره شروع به کار کرد اما وقتی او را به بیمارستان شهید رجایی تنکابن منتقل کردند پزشکان گفتند به دلیل نرسیدن اکسیژن به مغز دچار مرگ مغزی شده است.

وی ادامه داد: بعد از چهار روز پزشکان پیشنهاد دادند تا اعضای بدن حسین را به بیماران نیازمند اهدا کنیم. این آخرین خواسته خود حسین هم بود . او می خواست بعد از مرگ هم به دیگران زندگی ببخشد. با موافقت خواهرم و همسرش پیکر حسین به بیمارستان سینما در تهران منتقل و قلب ، ریه ، کبد ، کلیه ها و قرنیه حسین به بیماران نیازمند که زندگی شان به یکی از همین عضوهای حیاتی بند بود اهدا شد. پیکر او با حضور مردم روستا و شهر خرم آباد تنکابن به خاک سپرده شد . بعد از مرگ حسین بود که مسئولان فرمانداری اعلام کردند که ساحلی که او غرق شده بود را منطقه شنا ممنوع اعلام خواهد کرد درصورتی که ای کاش مدتها قبل این کار را انجام می دادند تا شاید حسین و چند جوان هم سن و سال او امروز زنده بودند.

منبع: ایران آنلاین