دو نوجوان گنج پادشاه بولوتوث را کشف کردند

به گزارش کودک پرس ، همه چیز از حس کنجکاوی دو نوجوان آغاز شد. آن دو می خواستند هر چیزی را که به آن گنج گفته می شود پیدا کنند. هنوز دو ساعت نگذشته بود که با دستگاه فلز یاب یک گنج واقعی پیدا کردند که بیش از ۱۰۰۰ سال قدمت داشت؛ این آغاز داستان نوجوان آلمانی (لوکا مالاسچیشنچنکو) سیزده ساله و دوستش (رنه شوئن) است که در ژانویه گذشته و در زمین یک فضای باز در جزیره ی روگن آلمان اتفاق افتاد.

 

آنها یک قطعه ی فلزی پیدا کردند که در ابتدا تصور شد که زباله ی آلومینیومی بی ارزش است، پس از بازگشت به خانه دریافتند که آن یک سکه ی نقره ای است که عمری بیش از هزار سال دارد و به یکی از مشهورترین پادشاهان دانمارک باز می گردد. این نوجوان به روزنامه ی (بیلد آلمان) می گوید: مادرم اولین کسی بود که به من خبر داد و گفت که تو دیگر جزئی از تاریخ شده ای!

 

پس از اطلاع دادن به مسئولان آلمانی درباره ی سکه ی تاریخی، آنها در ابتدا باور نکردند اما در نهایت چند روز پیش و در روزهای نخستین ماه آوریل چند باستان شناس آمدند و مساحت ۴۰۰ متر مربعی زمین را حفر کردند. غافلگیری بزرگ در هنگام جستجوی گروه رخ داد. آنها توانستند گنج شگفت انگیزی از زیورآلات متنوع مانند گردنبند، النگو، مروارید و گوشواره و صدها سکه ی نقره ای باستانی را پیدا کنند.

باستان شناس مسئول در این حفاری می گوید، تاریخ این گنج به اواخر دهه ی ۹۸۰ بعد از میلاد باز می گردد و به دوران پادشاه معروف وایکینگ ها (هارالد بولوتوث) تعلق دارد. او می گوید هارالد بولوتوث مؤسس پادشاهی دانمارک بود و نقش مهمی در تاریخ قاره ی اروپا دارد تا جایی که شرکت های تلفن همراه نام تکنولوژی خود را با الهام از نام او بلوتوث گذاشتند.

در میان گنج پیدا شده سکه هایی باستانی از افغانستان و سکه های عربی دمشق (یک درهم عربی نقره ای) هم وجود دارد. بنا به گفته ی این باستان شناس چنین کشفی می تواند رویکرد جدیدی را در مطالعات تاریخی باز کند.

گفتنی است، بلوتوث از نام پادشاه دانمارکی (Harold Bluetooth Blatant) در قرن 10 برگرفته شده او کسی بود که دیپلماسی را از جنگ به سمت گفت وگو سوق داد. مخترعان تکنولوژی بلوتوث فکر می کردند، این نام مناسب برای تکنولوژی آنهاست که به وسایل مختلف اجازه می دهد نوعی گفت وگو با هم داشته باشند. هارالد بلوتوث در قرن دهم بر دانمارک و نروژ فرمانروایی می کرد و بنیانگذار یلینگ بود. می گویند او به خوردن تمشک آبی علاقه ی زیادی داشت و همیشه دندان هایش به رنگ آبی بود به همین دلیل به او (بولوتوث: دندان آبی) می گفتند.