اهمیت تربیت فرزند با استفاده از الگوی “پدر” و “همسر” بودن

وی در همین ارتباط به چهار سبک تربیتی « مقتدرانه، مستبدانه، سهل انگارانه و بی تفاوت» اشاره کرد و گفت: الگوی مقتدرانه، دموکراتیک یا پذیرنده که نوعی ایده ال از سبک فرزند پروری به شمار میرود، اولین مدل پرورش فرزند است که در آن محبت و نظارت والدین نسبت به عملکرد فرزندان بصورت توام و همزمان وجود داشته و همین امر سبب درونی شدن حس مسوولیت پذیری و ارزشمندی در فرزندان و تقویت اعتماد به نفس آنان می شود.
کارشناس روانشناسی و تربیت کودک افزود: دومین سبک تربیت فرزند که ازآن به عنوان الگوی استبدادی یا والد سالار یاد می شود، ناظر بر عدم حمایت عاطفی والدین علیرغم کنترل شدید آنان بر فرزندان است.
اصغری نکاح گفت: دراین الگوی تربیتی، اهرم های تشویقی چندان جایگاهی نداشته و عملکرد صحیح فرزندان جزیی از وظایف آنان به شمار میرود و فرزندان تربیت شده در چنین خانواده هایی اگر چه در حوزه فعالیتهای خویش افرادی موفق و پیشرو هستند، اما در برخورد با دیگران روحیه سخت گیرانه و غیرمنعطف داشته و از بروز احساسات و عواطف خود نسبت به آنان پرهیز می کنند.
وی با بیان اینکه سومین مدل فرزند پروری نقطه مقابل سبک اول است، افزود: در این مدل فرزندان ضمن محرومیت از حمایت عاطفی والدین نظارت و کنترلی نیز برعملکرد خود نمی بینند و در این سبک تربیتی حس ارزشمندی و اعتماد به نفس در فرزندان پایین بوده و تحت تاثیر همین امر میزان موفقیت های آنان نیز کاهش می یابد.
کارشناس حوزه روانشناسی در خصوص چهارمین سبک فرزند پروری هم گفت: در این مدل تربیتی محبت والدین دربالاترین سطح و نظارت آنان به حداقل میرسد؛ فرزندان بدون هیچ محدودیتی از امکانات متنوع برخوردار بوده و ملزم به انجام وظایف خاصی هم نیستند.
اصغری نکاح افزود: فرزندانی که با این الگو پرورش می یابند، اغلب شخصیتی وابسته و بهانه جو داشته و درروابط  فردی و جمعی دچار چالش های متعدد خواهند بود.
وی گفت: تحقیقات نشان می دهد که ازدواج قدرت و اعتماد به نفس افراد را در مدیریت شرایط بحرانی افزایش داده و هوش هیجانی آنان نیز پس از فرزند دارشدن به نحو قابل توجهی افزایش می یابد. لذا والدین باید نسبت به موضوع ازدواج بیش از تحصیل و شغل فرزندان دغدغه مند باشند.

منبع: باشگاه خبرنگاران