رازداری در خانواده
از مهم‌ترین علت‌های نگهداری راز پیش افراد پایبندی به مسائل و موضوعات اخلاقی است. عده‌ای امکان دارد به خاطر ترس از عواقب افشای راز آن را بازگو نکنند. گاهی نگران نظر مردم درباره کسی که راز را فاش کرده است، می‌شوند و دوست ندارند که دیگران قضاوتی نادرست درباره آنها داشته باشند. نگه داشتن راز باعث رشد شخصیت و احساس استقلال فرد هم می‌گردد و هم چنین به او این انگیزه را می‌دهد که رازها را بیشتر حفظ کند.
به گزارش کودک پرس ،روان‌شناسان رازداری را مخفی‌کردن عمدی اطلاعات از دیگران تعریف کرده‌اند که دارای سه ویژگی اجتماعی، آگاهانه و فعالانه‌بودن است. رازداری پدیده‌ای اجتماعی است که به واسطه آن اطلاعات خاصی از عده‌ای از افراد پنهان می‌شود و تنها گروه خاصی از افراد می‌توانند از آن آگاه شوند. برخی افراد از دوران کودکی رازداران خوبی بوده‌اند و برخی دیگر فقط در همان دوران کودکی رازدار و در دوره بزرگسالی فاش‌کننده رازها هستند.
از مهم‌ترین علت‌های نگهداری راز پیش افراد پایبندی به مسائل و موضوعات اخلاقی است. عده‌ای امکان دارد به خاطر ترس از عواقب افشای راز آن را بازگو نکنند. گاهی نگران نظر مردم درباره کسی که راز را فاش کرده است، می‌شوند و دوست ندارند که دیگران قضاوتی نادرست درباره آنها داشته باشند. نگه داشتن راز باعث رشد شخصیت و احساس استقلال فرد هم می‌گردد و هم چنین به او این انگیزه را می‌دهد که رازها را بیشتر حفظ کند.
خودتان به اندازه كافی به‌كودكتان توجه كرده و اعتماد و عزت‌نفس اش را تقويت كنيد. نياز به توجه بايد در كودک مرتفع شود، در چنين صورتی او براي جلب‌توجه دست به هر كاري نمی زند. هر فرد، رازهای شخصی و خانوادگی ای دارد؛ حرف‌هايی برای نزدن كه به هر دليلی نيازي به افشای آن ها نيست. رازداری علاوه بر يک خصيصه اعتماد برانگيز، توصيه‌ای دينی هم محسوب می شود.
حضرت علی(ع) مي‌فرمايند: «رازت را تنها براي خودت نگهدار و آن‌را نه به دورانديش بسپار كه می لغزد و نه به نادان كه خيانت میكند». و امام جواد(ع) نيز در سخنی حكيمانه می فرمايند: «آشكار كردن چيزی، پيش از آنكه استوار شود، موجب تباهی آن می شود». زمانی كه نفر سومی با ذهن و دلی خالی از چراها و بايد و نبايدها قدم به دنيا و زندگی ما می گذارد، ممكن است وقتی زبان باز كرد، رازهای خانوادگی و آنچه در خانه می شنود، می بيند و در جريان قرار می گيرد را برای ديگران بازگو كند.
رازداری خصيصه‌ای است كه كودک بايد هم برای حفظ امنيت و موفقيت خودش در بزرگسالی و هم برای حفاظت از رازهای خانوادگی آن را فرابگيرد. آموزش رازداری به كودک با كتک، تنبيه و سرزنش، امكان‌پذير نيست. طبيعی است كه والدين وقتی با خبرچينی و برملاشدن رازهای خانوادگی توسط كودک روبه‌رو می شوند عصبانی شده و از كوره دربروند اما مطمئناً عصبانيت والدين، كودک را رازدار نمی كند.
سنجیدگی رفتار فرزندتان را باور و به او گوشزد کنید من میدانم و یقین دارم که تو بسیار باهوش هستی و میتوانی در مواقع اضطراری بسیار خوب رفتار کنی، همواره به یاد داشته باشید هرگز از ترس اینکه کودکتان اطاعات خانوادگی را فاش نکند او را در فقر اطالعاتی نگاه ندارید بلکه همواره در نظر داشته باشید که شرایط غیرقابل پیش بینی و اضطراری نیز وجود دارد.
به کودک در شناخت حد و مرزها کمک کنید. به او تفهیم کنید در چه مواقعی و به چه کسانی میتواند رازهای خانوادگی را بگوید، زیرا در تحقیقی که در سـال 2002 در بریتانیا روی کودکان گمشده انجام گرفت مشخص شد درصد بسیاری از آن ها حتی حاضر نیستند در مقابل قانون و پلیس نیز به بیان اطلاعات خانوادگی بپردازند.
به فرزندتان آموزش دهید هنگام رویارویی با موقعیت خطرناک و اضطراری نباید به اشخاص غریبهای که خواهان دریافت اطالعات خانوادگیاش هستند، اعتماد کند و اسرار خانوادگی را برای آنها فاش کند. البته کودکان کم سن و سال در شناخت افراد دچار مشکل و در مواقع لزوم گیج و سردرگم می شوند که آیا باید به آن شخص اعتماد کنند یا نه؟
ارسال دیدگاه