تاثیرات عاطفی اتیسم کودک بر روی روابط زناشویی والدین
از جمله تاثیرات عاطفی منفی اتیسم بر روی والدین تاثیر بر روی روابط زناشویی است. کودک اتیسم در مرکز توجه قرار میگیرد و زن و شوهر فرصتی برای توجه به همدیگر ندارند. اولین عاملی که زن و شوهرداری کودک اتیسم را در معرض خطر قرار می دهد کاهش میزان صمیمت و درک متقابل بین زن و شوهر است، میزان طلاق در والدین کودکان اتیسم ٩/۶ درصد بالاتر از زوجهای دارای فرزندان سالم و عادی است.
به گزارش کودک پرس ،بخشی از این استرسها ناشی از برنامههای پیچیده درمانی، مسئولیتهای شغلی و حرفهای و تعهدات نسبت به سایر اعضای خانواده است. دشوار است که والدین کودکان اتیسم از طرفی باید پاسخگوی نیازهای کودک مبتلا به اتیسم باشند و از طرفی دیگر پاسخگوی نیاز سایر اعضای خانواده که در اغلب موارد این بخش دچار مشکل میشود . بنابراین اتیسم تاثیرات عاطفی منفی زیادی را بر روی اعضای خانواده و به ویژه والدین دارد. مادران کودکان مبتلا به اتیسم از لحاظ سلامت روحی و روانی در معرض خطر هستند و استرس بالایی را تجربه میکنند. متاسفانه این میزان بالای استرس در والدین منجر به مشکلات بسزایی می شود، از جمله این مشکلات شامل:
احساس گناه و ناامیدی به دلیل ماهیت غیرقابل درمان اختلال اتیسم و بروز رفتارهایی چون خشم، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی.
احساس گناه و ناامیدی ناشی از پذیرش مسئولیت و نگهداری فرزند اتیسم
احساس ناشی از تنها بودن و پایمال شدن حقوق انسانی و نادیده گرفتهشدن از طرف اطرافیان
کنارهگیری از جامعه و ترس از عدم پذیرش کودک مبتلا به اتیسم از طرف افراد جامعه
احساس نگرانی از مشاهده تفاوت رفتاری کودک اتیسم در مقایسه با کودکان عادی
احساس ناشی از عدم درک از طرف افراد جامعه
نگرانی نسبت به اینده کودک اتیسم
از جمله تاثیرات عاطفی منفی اتیسم بر روی والدین تاثیر بر روی روابط زناشویی است. کودک اتیسم در مرکز توجه قرار میگیرد و زن و شوهر فرصتی برای توجه به همدیگر ندارند. اولین عاملی که زن و شوهرداری کودک اتیسم را در معرض خطر قرار می دهد کاهش میزان صمیمت و درک متقابل بین زن و شوهر است، میزان طلاق در والدین کودکان اتیسم ٩/۶ درصد بالاتر از زوجهای دارای فرزندان سالم و عادی است. بنابراین همزمان با ارایه خدمات روانشناسی برای کودکان اتیسم به والدین نیز توصیه می شود به مشاور و یا روانشناس برای کاهش استرس و یا بهبود روابط زناشویی و افزایش صمیمت مراجعه کنند.
اتیسم اختلالی پیچیده و نه تنها فردی، بلکه اجتماعی است. نگهداری از کودکی که تماس چشمی ندارد و یا توان انتقال نیازهایش را ندارد ابعادی اجتماعی دارد، چرا که تبعات آن دامنگیر یکی از مهمترین ستونهای تشکیل یک جامعه میشود، که همان خانواده است. اگر این تبعات مدیریت نشود و برای آن تدبیری درست اندیشیده نگردد، آسیبهای فراوانی را هم به خانواده و هم به هر اجتماعی که اعضای خانواده اتیسمی با آن در تماس هستند وارد میسازد.
تشخیص علت اتیسم توسط متخصصان نقش بسزایی در تغییر کیفیت زندگی کودکان مبتلا به اتیسم خواهد داشت و نهایت کمک شایانی میکند به کاهش دردها و استرسهای درونی والدین کودکان اتیسم. درد و آلام روحی که والدین کودکان اتیسم از زمان آگاه شدن از ابتلای کودکشان به این اختلال با آن دست و پنجه نرم میکنند.
بخشی از این استرسها ناشی از برنامههای پیچیده درمانی، مسئولیتهای شغلی و حرفهای و تعهدات نسبت به سایر اعضای خانواده است. دشوار است که والدین کودکان اتیسم از طرفی باید پاسخگوی نیازهای کودک مبتلا به اتیسم باشند و از طرفی دیگر پاسخگوی نیاز سایر اعضای خانواده که در اغلب موارد این بخش دچار مشکل میشود. بنابر این اتیسم تاثیرات عاطفی منفی زیادی را بر روی اعضای خانواده و به ویژه والدین دارد.
منبع:فرزند پرتال
ارسال دیدگاه