به گزارش کودک پرس ، سازمان جهانی کار (ILO) اعلام کرد که کشور کانادا با همکاری این نهاد، برای رسیدگی به وضعیت کار کودکان و کارگران غیررسمی در فیلیپین برنامه‌ای پنج‌ساله را برای کمک به این کشور طراحی خواهد کرد.
طبق این گزارش، یک پروژه پنج‌ساله جدید با همکاری فی مابین دولت فیلیپین، ILO و کانادا برای اجرای یک برنامه توسعه اشتغال و حمایت اجتماعی در کشور فیلیپین که درگیر موضوع بحران بهره‌کشی اقتصادی از کودکان و کار زیرزمینی و غیررسمی است، اجرا خواهد شد. این اقدامات برای پایان دادن به پدیده شوم کار کودکان در فیلیپین و جلوگیری از بازتولید آن‌ها از طریق سرکوب حقوق کارگران غیررسمی و بی‌حقوق صورت گرفته است.
سازمان جهانی کار (ILO) برای تقویت آزادی انجمن‌های صنفی، تشکلات و اقدام علیه کار کودکان در فیلیپین تلاش زیادی داشته و بارها در توصیه‌ها و محکومیت‌های کتبی رسما بر دولت این کشور بخاطر عدم کنترل این پدیده تاخته است.
از آنجا که دولت فیلیپین از جمله حاکمان کشورهای توسعه نیافته و فقیر است، کانادا از نظر مالی و فنی به کمک برای پیشبرد این پروژه به یاری سازمان جهانی کار شتافته است. در این پروژه جدید، تقویت آزادی انجمن‌ها و تشکل‌های کارگری و اقدام علیه کار کودکان در فیلیپین از طریق نهادهای مردمی، طبق استانداردهای بین المللی کار ترویج می‌شود.
این پروژه پنج ساله، با بودجه برنامه کار اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا (ESDC) در ۶ اوت ۲۰۲۴ در شهر کوئزون راه‌اندازی شد. احترام به اصول و حقوق اساسی کار از جمله برنامه‌های اجرایی در این پروژه است که دولت فیلیپین نیز در قبال مشوق‌های تجاری آن را پذیرفته است.
این پروژه همچنین به موضوعات مرتبط با جنسیت یا شکاف‌های جنسیتی در حقوق کار خواهد پرداخت. این برنامه از اولویت‌های دستور کار زنان کارگر و همچنین آسیب‌پذیری‌هایی که کودکان کار دختر که به دلیل جنسیت خود فرودست‌تر هستند، بیشتر می‌پردازد.
تعداد کودکان کار در فیلیپین به طور قابل توجهی در دو دهه گذشته افزایش یافته و به حدود ۲ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ رسیده است. بیش از نیمی از آن‌ها یعنی ۵۰ درصد، معادل ۱ میلیون نفر از این کودکان کار به دلیل ساعات زیاد کار، دچار انواع مشکلات روحی و جسمی شده و از تحصیل نیز بازمی‌مانند.
قبل از همه‌گیری کرونا، تعداد کودکان کار و کودکان کار کودک کاهش یافته بود. با این حال، با افزایش تعداد کودکان کار بین سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲، این روند معکوس شد و این روند پس از پایان کرونا افزایشی بود.
در این میان، خشونت و آزار و اذیت کارگران و رهبران اتحادیه‌های کارگری در هر جای دنیا برای انجام وظایفشان غیرقابل قبول است. این روند در فیلیپین نیز وجود داشته که شورای سازمان جهانی کار به شدت آن را به همکار کانادا محکوم کرده بود.
دولت و وزارت کار و امور اجتماعی کانادا و سازمان جهانی کار برای این پروژه میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری کردند و قرار است این منابع در کنار تعهد فیلیپین به کمک برای اجرای طرح‌ها، مانع از آزار کارگران، اتحادیه‌های کارگری و تلاش برای قطع روند شکل‌گیری پدیده شوم کار کودک در این کشور آسیای جنوب شرقی شود.
فیلیپین از جمله کشورهایی است که تحت عناوین مجرمانه فعالان کارگری مخالف را در زندان‌ها نگهداری می‌کند و بارها تاکنون به دلیل این اقدامات محکوم شده است. صاحب‌نظران یکی از دلایل بحران در روابط کار این کشور را رویکرد دولت این کشور نسبت به فعالان می‌دانند.
ارسال دیدگاه