هر آنچه در مورد کوررنگی کودکان باید بدانید

به گزارش کودک پرس ، کوررنگی، وضعیتی است که شما برخی از رنگ‌ها را آنطور که دیگران می‌بینند، نمی‌بینید.

  • کوررنگی قرمز-سبز، شایع‌ترین نوع کوررنگی است. در این اختلال، در تشخیص تفاوت بین سبز، قهوه‌ای، قرمز و نارنجی مشکل دارید.
  • کوررنگی آبی-زرد، وضعیتی است که در تشخیص تفاوت بین آبی و زرد مشکل دارید. این نوع کوررنگی، نادر است.

تقریبا همه کودکان مبتلا به کوررنگی پسر هستند. حدود 8درصد از پسران، کوررنگی قرمز-سبز دارند و معمولا کوررنگی را از طرف مادرشان به ارث می‌برند.

علل کوررنگی کودکان چیست؟

سلول‌های مخروطی در شبکیه چشم به ما کمک می‌کنند تا تفاوت بین رنگ‌ها را تشخیص بدهیم. سه نوع سلول مخروطی وجود دارد که هر یک به نوع به رنگ متفاوتی پاسخ می‌دهد، یعنی به رنگ‌های قرمز، سبز و آبی. در فردی که به کوررنگ دچار است، یکی از 3 نوع سلول مخروطی به درستی کار نمی‌کند.

علائم کوررنگی کودکان چیست؟

اگر فرزند شما به کوررنگی مبتلا باشد، ممکن است پس از 4 سالگی در تشخیص تفاوت بین رنگ‌های قرمز، سبز، قهوه‌ای و نارنجی مشکل داشته باشد. کودک ممکن است به شما بگوید که 2 رنگ مختلف، یکسان هستند، یا برای جدا کردن چیزها بر اساس رنگ‌هایشان مشکل داشته باشد. کوررنگی ممکن است در پیش‌دبستانی یا مدرسه آشکار شود، به‌ویژه زمانی که کودک در حال انجام فعالیت‌هایی مانند مرتب کردن لگوهای رنگی، رنگ‌آمیزی یا کپی کردن متن با رنگ‌های مختلف است. اگر چه کودکان مبتلا به کوررنگی برخی از رنگ‌ها را اشتباه می‌گیرند، اما بینایی آن‌ها باید واضح باشد.

اگر فکر می‌کنید کودک شما ممکن است کوررنگ باشد، سرنخ‌های اصلی را که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، دنبال کنید:

  • کودک هنگام طراحی از رنگ‌های نامناسب استفاده می‌کند مثلا برگ‌های درختان را بنفش می‌کند.
  • هنگام رنگ‌آمیزی توجه کم دارد.
  • به مسائل مربوط به رنگ بی‌توجه است.
  • در تشخیص مداد رنگی قرمز، یا سبز، یا هر مداد رنگی که در ترکیب آن قرمز یا سبز باشد، مشکل دارد. مثلا در تشخیص بنفش از آبی، صورتی از خاکستری، قرمز از قهوه‌ای.
  • تشخیص رنگ‌ها در نورهای کم، ممکن است بدتر شود و ممکن است تشخیص رنگ‌ها در نور طبیعی برایش آسان‌تر باشد.
  • قبل از غذا خوردن، غذا را بو می‌کند.
  • به نورهای روشن و برخی ترکیبات رنگی حساسیت دارد.
  • در خواندن متن روی صفحات رنگی، مشکل دارد.
  • اگر به چیزی قرمز روی زمینه سبز، یا برعکس نگاه کند، ممکن است دچار چشم‌درد، یا سردرد شود.
  • کودکان کوررنگ ممکن است تمایلی به رنگ‌آمیزی تصاویر نداشته باشند. کوررنگی در طول زمان ثابت می‌ماند و بدتر یا بهتر نمی‌شود.

تشخیص کوررنگی کودک در خانه

برای اینکه بفهمید کودک کوررنگی دارد، یا نه، یک برگ کاغذ سفید و یک مجموعه 12 تایی مداد رنگی که رنگ‌های سبز، قرمز، قهوه‌ای، نارنجی و آبی، در آن وجود دارد، تهیه کنید. از رنگ‌های مختلف استفاده کنید و ناحیه‌ای به اندازه 2 سانتی‌متر در 2 سانتی‌متر را با رنگ‌های مختلف رنگ کنید. این رنگ‌ها را به شکل تصادفی انتخاب کنید، اما همه رنگ‌های قرمز، سبز و قهوه‌ای را در مجاورت یکدیگر قرار بدهید.

در محلی که نوری طبیعی دارد، از کودکتان بخواهید همه رنگ‌های روی برگه را نام ببرد. اگر کودک مطمئن نیست رنگ قرمز، سبز، قهوه‌ای، بنفش، آبی، یا خاکستری است، این احتمال وجود دارد که کوررنگی قرمز/سبز داشته باشد. قبل از شروع از او بپرسید که تشخیص کدام رنگ‌ها برای او راحت‌تر است. کودکی که کوررنگی قرمز/سبز دارد می‌تواند آبی و زرد روشن را تشخیص بدهد.

اگر کودک مطمئن نیست رنگ قرمز، سبز، قهوه‌ای، بنفش، آبی، یا خاکستری است، این احتمال وجود دارد که کوررنگی قرمز/سبز داشته باشد. ​

  • فرزندتان را برای تشخیص درست رنگ‌ها تحسین کنید.
  • مطمئن شوید که فرزندتان متوجه پاسخ‌های اشتباه نشده است.
  • مطمئن شوید که هنگام انجام این تست، هیچ فرد دیگری به‌ویژه خواهر و برادر کودک در اطرافتان نیستند.
  • این تمرین را با سئوال در مورد رنگ وسایل اطراف خانه دنبال نکنید. این کار می‌تواند اعتماد به نفس کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

این روش، یک تشخیص رسمی نیست و همیشه باید با یک اپتومتریست برای تایید آن مشورت کنید. تشخیص رسمی برای کودکان کوررنگ بسیار مهم است تا آن‌ها به پشتیبانی مناسب در مدرسه دسترسی داشته باشند.

آیا کوررنگی کودک نیاز به مراجعه به پزشک دارد؟

اگر فکر می‌کنید ممکن است فرزندتان کوررنگ باشد، به پزشک عمومی یا اپتومتریست مراجعه کنید. آن‌ها کودک را برای آزمایش به چشم‌پزشک ارجاع می‌دهند. اگر افراد دیگری در خانواده‌تان به کوررنگی مبتلا هستند، ایده خوبی است که کودک را نزد پزشک ببرید.

درمان کوررنگی چیست؟

در حالی که هیچ درمان قطعی برای کوررنگی وجود ندارد، برخی از راهکارها می‌تواند به افراد مبتلا به کوررنگی کمک کند تا بینایی رنگ خود را بهبود ببخشند. برخی از این راهکارها عبارتند از:

  • لنزهای رنگی: لنزهای رنگی می‌توانند به افزایش کنتراست رنگ و بهبود درک رنگ در برخی از افراد مبتلا به کوررنگی کمک کنند.
  • عینک بینایی رنگی: این عینک از فیلترهای خاصی برای تقویت درک رنگ و بهبود تشخیص رنگ استفاده می‌کند.
  • کمک‌های بصری: ابزارهایی مانند برنامه‌های گوشی‌های هوشمند، سیستم‌های کد رنگ و نورپردازی مناسب برای کوررنگ‌ها می‌توانند به افراد مبتلا به کوررنگی کمک کند تا درک رنگی بهتری از جهان داشته باشند.
  • ژن‌درمانی: محققان در حال بررسی ژن‌درمانی به عنوان یک درمان برای کوررنگی هستند، اما این درمان هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد.

این درمان‌ها ممکن است برای همه افراد مبتلا به کوررنگی کارساز نباشد و فقط ممکن است بهبود جزئی در دید رنگ ایجاد کند.

خوب است که به معلمان فرزندتان اطلاع دهید که کودک شما در تشخیص رنگ‌ها مشکل دارد، بنابراین معلم او می‌تواند فعالیت‌های آموزشی را انتخاب کند که شامل تفاوت رنگ نیست. همانطور که کودکان مبتلا به کوررنگی، بزرگ‌تر می‌شوند، ممکن است انجام کارهایی که تشخیص رنگ در آن‌ها مهم است برای آن‌ها ناامن، یا سخت باشد. کارهایی مثل  دست زدن به سیم‌های برق، یا تشخیص چراغ‌های راهنما، ممکن است سلامتشان را به خطر بیندازد.

نکات کلیدی درباره کوررنگی کودکان

  • کودکان مبتلا رنگ‌هایی مانند قرمز، سبز، قهوه‌ای و نارنجی را یکسان می‌بینند.
  • اگر فکر می‌کنید فرزندتان به کوررنگی دچار است است به پزشک عمومی، یا اپتومتریست مراجعه کنید.
  • به معلم فرزندتان اطلاع بدهید که فرزندتان، کوررنگی دارد.

خلاصه

کودکان مبتلا به کوررنگی در تشخیص سبز، قهوه‌ای، قرمز و نارنجی، مشکل دارند و در موارد نادر ممکن است کودک نتواند رنگ‌های آبی و زرد را تشخیص بدهد. کودک، کوررنگی را از طرف مادر به ارث می‌برد و اغلب کودکان مبتلا، پسر هستند. اگر به کوررنگی کودک مشکوک هستید، او را نزد اپتومتریست یا چشم‌پزشک ببرید. اگر تشخیص کوررنگی داده شد، به معلم کودک اطلاع دهید که کودک مشکل کوررنگی دارد.