افزایش کودکان کار در عراق؛ بیش از یک میلیون کودک عراقی در سن مدرسه کار می‌کنند

به گزارش کودک پرس ، بر اساس گزارش‌های حقوق بشری و همچنین اعلام مقامات عراقی، افزایش نرخ فقر در عراق باعث شده که آمار و ارقام کودکان کار در دو سال گذشته در بیشتر شهرهای این کشور به رکورد بالایی برسد.

گزارش‌های حقوق بشری نشان می‌دهد در سایه افزایش میانگین فقر، تداوم آوارگی اجباری، کمبود فرصت‌های آموزشی که همگی موجب کار زودرس در میان کودکان برای کمک به خانواده‌هایشان می‌شود، بیش از یک میلیون کودک در سنین پایین در عراق کار می‌کنند.

قانون کار عراق بر اهمیت از میان بردن پدیده کودکان کار تاکید می‌کند همچنین تصریح دارد که حداقل سن برای ورود به بازار کار ۱۵ سال است چرا که کار در سنین پایین‌تر موجب به خطر افتادن کودکان از جمله ترک تحصیل، بی‌خانمان شدن یا انجام کارهای نامناسب در خیابان‌ها می‌شود.

منابعی در وزارت کار و امور اجتماعی عراق به العربی الجدید گفتند: حدود یک میلیون کودک عراقی در سن مدرسه در بازار کار هستند و تقریباً ۳۰ درصد از خانواده‌های عراقی دارای فرزندانی هستند که در زمینه‌های مختلف کار می‌کنند. بیشتر این کودکان با دستمزد روزانه کار می‌کنند که نشان‌دهنده مشارکت آنها در مشاغل موقت با دستمزد پایین و نیز مشارکت آنها در خدمات منزلی و کارهای ساختمانی است.

منابع مذکور تاکید کردند: «کودکان کار همچنین در فعالیت‌های غیرقانونی و نامناسب مانند دزدی، تکدی‌گری، جمع‌آوری زباله و حتی فروش مواد مخدر نیز دست دارند و باندهای سازمان یافته از دختران در کلوپ‌های شبانه و فحشا و قاچاق انسان سوء استفاده می‌کنند. شواهد و مستندات لازم برای این موارد وجود دارد اما دولت و مقامات امنیتی عراق آن را نادیده می‌گیرند، زیرا اکثر کسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند مورد حمایت افراد ذی‌نفوذ قرار دارند.»

«علی البیاتی»، یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر عراق، به العربی الجدید گفت: «کار کودکان در کشورهای در حال توسعه، از جمله عراق، با ورود به بازار کار در سن زیر ۱۵ سال در شرایط سخت و دشواری قرار دارند و از حق آموزش و رشد سالم محروم می‌شوند.»

البیاتی توضیح داد: «بارزترین دلایلی که منجر به رشد این پدیده شد، درگیری‌ها و منازعات در عراق  در نتیجه ناآرامی‌هایی است که کشور شاهد آن بوده است، این امر منجر شده تا تعداد زیادی از پناهندگان و آوارگان و نرخ بالای فقر و بیکاری، استانداردهای پایین زندگی، تورم، و فساد پدید آید.»

البیاتی علاوه بر شکاف در قوانین و سیاست‌های حمایتی با اشاره به فقدان خدمات اولیه مانند بهداشت، آموزش، آب و برق که بسیاری از خانواده‌ها را وادار کرد فرزندان خود را به بازار کار سوق دهند، گفت: علاوه بر موارد ذکر شده، آداب و رسوم و مفاهیم اشتباه در کم اهمیت جلوه دادن آموزش و تحصیل موجب افزایش کودکان کار در عراق شده است.

البیاتی می‌افزاید: «باندهای سازمان یافته از کودکان در فعالیت‌های غیرقانونی سوء استفاده می‌کنند و از آنها در کارهایی مانند تکدی گری، فحشا، تروریسم یا حتی فروش اعضای بدن و فرزندخواندگی غیرقانونی استفاده می‌کنند.»