آموزش مقابله با عصبانیت، پرخاشگری و کج خلقی کودکان

به گزارش کودک پرس ،در این مطلب ، نکاتی را به شما ارائه دهیم که ممکن است برای مواقعی که با کج خلقی کودکان و عصبانیت آن‌ها مواجه می‌شوید، به دردتان بخورد و دقیقاً به آن نیاز داشته باشید.

۱.) اجازه دهید خودشان را تخلیه کنند.

تلاش برای پایان دادن سریعتر به عصبانیت با روش‌های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند. اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را تمام کرد، احساس بسیار بهتری دارد و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما هم می‌توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات و چیز‌هایی که او را آزار می‌دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.

۲.) اگر پرخاشگر شدند، آن‌ها را از موقعیت دور کنید.

فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پا‌ها به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است؛ در این حالت، کودک می‌تواند شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کند. برای این نوع رفتار، می‌توانید بلافاصله کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید، او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می‌توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم، اما نه عصبانی به او توضیح دهید که اشکال ندارد اگر اینقدر پرخاشگر شود. آن‌ها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند عصبانیت خود را بروز دهند، اما رفتار فیزیکی و جسمی آن‌ها کاملا غیرقابل قبول است.

۳.) توجه آن‌ها را به چیز دیگری جلب کنید.

کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آن‌ها را آزار می‌دهد می‌تواند در چند ثانیه دیگر فراموش شود. بنابراین، در هنگام کج خلقی کودکان، اگر آن‌ها صحنه‌ای را در یک فروشگاه ایجاد می‌کنند و می‌خواهند شما چیزی برای آن‌ها بخرید، می‌توانید با چیز دیگری حواس آن‌ها را پرت کنید. مثلا یک شی یا اسباب‌بازی به آن‌ها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آن‌ها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه شان باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.

۴.) از آن‌ها بخواهید بروند در فضایی آرام و ساکت بنشینند.

این روشی است که بسیاری از معلمان در مقاطع پیش دبستانی از آن پیروی می‌کنند؛ جایی که یک نقطه “آرامش” برای کودکان است. این مکان می‌تواند یک گوشه خوب و گرم از خانه شما با کوسن‌های نرم روی زمین، کتاب، اسباب بازی و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. هنگامی که کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می‌توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با انجام یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می‌توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا بگذارید تا سریعتر آرام شوند.

۵.) یک جایگزین برای آرام کردن آن‌ها پیشنهاد دهید.

کودکان اغلب می‌خواهند کار‌هایی را انجام دهند که بزرگسالان می‌دانند خطرناک است، اما بچه‌ها این را درک نمی‌کنند. آن‌ها احساس می‌کنند که شما اجازه نمی‌دهید آن‌ها به چیزی که واقعا می‌خواهند دست پیدا کنند. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آن‌ها پیشنهاد دهید تا هدف جدیدی برای آن‌ها باشد. این پیشنهاد می‌تواند نسخه ایمن‌تر از کاری باشد که آن‌ها می‌خواهند انجام دهند. شما می‌توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید. بنابراین، آن‌ها چیزی برای پیش بینی دارند.

۶.) از قبل، به آن‌ها هشدار دهید.

یکی از چیز‌هایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی خود پایان می‌دهید؛ آن هم در حالی که آن‌ها نمی‌دانستند زمان رفتن آن‌ها و اتمام بازی فرا رسیده است. شما نمی‌توانید فقط به آن‌ها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر می‌روید، زیرا آن‌ها در این مرحله زمان را نمی‌فهمند. کاری که می‌توانید در عوض آن انجام دهید این است که به آن‌ها بگویید که می‌توانند ۲ مرتبه دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس خواهید رفت. این چیزی است که آن‌ها می‌توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.

۷.) به دل نگیرید!

یکی از رایج‌ترین جملاتی که بچه‌ها هنگام ناراحتی از بزرگتر‌ها می‌گویند این است: «از تو متنفرم!».

با این که در این زمان، توهین و سرزنش کردن آن‌ها بسیار آسان است، اما کاملا واضح است که این کار اشتباهی بیش نیست. آن‌ها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می‌گویند، زیرا بیان جملات این چنینی روش آن‌ها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید؛ بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آن‌ها شما را دلخور یا ناراحت کند.