مشارکت مدعیان حقوق سگ‌ها و کودک کشی

به گزارش کودک پرس ،حادثه دلخراش دریده شدن گلوی پسر بچه 4 ساله در شهر قم بار دیگر خطر “سگ‌های ولگرد” را به مسئولان امر و عموم مردم گوشزد کرد و بار دیگر، عمق خطری که با آن رو‌به‌رو هستیم را نشان داد.

سال‌هاست که کارشناسان دلسوز حوزه محیط زیست درباره دخالت‌های انسان در طبیعت و چرخه زندگی سگ‌ها هشدار داده و راهکارهای مهار گله‌های سگ ولگرد که به گفته برخی کارشناسان تعداد آن‌ها از 2 میلیون قلاده هم در کشورمان  گذشته است را به مسئولان خاطرنشان می‌کنند اما به نظر گوش شنوایی برای این هشدارها وجود ندارد!

دریده‌ شدن مرگبار اخیر کودک 4 ساله قمی, اولین مورد از کودک‌کشی توسط سگ‌های ولگرد نبود و مرگ یاسین 4.5 ساله در بیرجند و متین 5 ساله در بابل موارد دیگری از این واقعه هولناک هستند؛ حمله سگ‌های ولگرد بیش از سایرین متوجه این گروه سنی می‌شود و این کودکان بی‌دفاع هزینه سوءمدیریت ارگان‌ها و ارضای حس انسان‌دوستانه برخی مدعیان حقوق حیوانات را پرداخت می‌کنند.

به گفته دکتر بهزاد امیری؛ رئیس اداره کنترل و مقابله با بیماری‌های مشترک انسان و حیوان وزارت بهداشت هر ساله بیش از 234 هزار مورد حیوان گزیدگی در کشور ثبت می‌شود که بیش از 90 درصد این حیوان‌گزیدگی‌ها توسط سگ‌هاست!

این حیوان‌گزیدگی‌ها منجر به انتقال بیماری‌های مشترک بین انسان و سگ می‌شود که کشنده‌ترین این بیماری‌ها “هاری” است؛ هاری بیماری 100 درصد کشنده است که به گفته دکتر علیرضا سازمند, استادیار انگل‌شناس دانشگاه بوعلی سینا, مقابله با آن برای کشور سالانه 62 میلیون دلار هزینه دارد!

در حالی که گزارشات از حمله و گزیدگی مردم و به‌ویژه کودکان توسط سگهای ولگرد به طور روزانه در حال افزایش است, همچنان شاهد کارشکنی‌های شهرداری‌ها و در کنار آن غذارسانی شبکه‌ای به سگ‌ها در مناطق مختلف کشور هستیم و گاهی هم که صدای اعتراض شهروندان از پرسه زدن سگ‌ها در شهرها بلند می‌شود و رسانه‌ها این اعتراض را به گوش مسئولان می‌رسانند، عده‌ای که خود را حامی حیوانات می‌نامند، می‌گویند این سگ‌های گرسنه، کاری به انسان ندارند و فقط با پرسه‌زنی در شهر به دنبال سیر کردن شکم خود هستند!

حامیان دروغین حقوق حیوانات که همواره از مخالفان سرسخت مهار جمعیت سگ‌های ولگرد هستند حتی از به کار بردن کلمه “ولگرد” برای سگ‌ها به خشم می‌آیند و نام “بلاصاحب” را برای این دسته مناسب‌تر می‌دانند! این افراد بر این باورند که انسان‌ها با توسعه شهرها به زیستگاه حیوانات تجاوز کرده‌اند و اکنون نباید از آنها بترسند بلکه باید به هر طریقی که شده شکم‌شان را سیر کنند! حساسیت این افراد نسبت به سگ‌های ولگرد در حالی است که آن‌ها نسبت به آزار و حتی مرگ همنوعان خود توسط سگ‌ها بی‌تفاوتند و گاهی در نهایت وقاحت در واکنش به حمله سگ‌ها به شهروندان به صراحت مدعی می‌شوند “کرم از خود درخت است!”

جالب این جاست که افراد به اصطلاح حامی حقوق حیوانات این حمایت را تنها محدود به سگ‌ها می‌دانند و در مقابل گزارشات مکتوب و متعددی که از حمله گله‌ای سگ‌های ولگرد به یوزپلنگ, توله پلنگ, گراز, آهو و … فقط چشمان خود را می‌بندد و با خونسردی از کنار آن می‌گذرند!

این چشم‌پوشی در حالی است که بسیاری از این گونه‌ها در اکوسیستم جایگاهی به مراتب بالاتر از سگ دارند و در واقع سگ‌ها، مهاجمان زیستگاه این حیات وحش هستند.

در مقابل همه این خسارات وارده به شهروندان, حیات وحش, داغدار شدن خانواده‌ها و تحمیل هزینه‌های سنگین به کشور, سازمان‌های مسئول به‌ویژه شهرداری‌ها باید پاسخگوی عملکرد خود در مقابل عدم مدیریت پسماندهای شهری و جمع‌آوری و نگهداری‌های سگ‌های ولگرد باشند و باید مشخص شود که چرا با وجود تأکید اساتید برجسته دانشگاهی, وزارت بهداشت, سازمان محیط زیست و کارشناسان دلسوز و واقعی محیط زیست کشور, چرا هنوز قانونی برای ممنوعیت غذارسانی به سگ‌های ولگرد و جمع‌آوری کامل آنها در کشور وضع نشده است؟