اینترنت و کودکانی که دیگر کودک نیستند!

یکی از مهم‌ترین پیامدهای اینترنت و فضاهای مجازی، کودکانی است که دیگر کودک نیستند.

به گزارش کودک پرس ،در واقع آنها کودکان بالغی هستند که این وضعیت بسیار نگران کننده است. این کودکان نمی‌توانند از دوران کودکی و معصومیت خود استفاده کنند و زودتر از موعد وارد مرحله دیگری از زندگی خود شده‌اند.
یک روان‌شناس با اشاره به نقش فضای مجازی در بلوغ زودرس کودکان، بیشترین اختلالاتی که گریبانگیر کاربران اینترنت و فضای مجازی است را تشریح کرد.
یوسف خدابنده لو،با اشاره به خطرات بلوغ زودرس برای کودکان گفت: وقتی یک کودک و نوجوان در فضای مجازی با انبوهی از تصاویر و فیلم‌هایی که مخصوص بزرگسالان است روبرو می‌شود، افکار، نواحی مغزی و رفتار وی تحریک می‌شود و همین موضوع بلوغ زودرس را تسهیل می‌کند. بلوغ زودرس در کوتاه مدت مشکلاتی را برای بانوان ایجاد می‌کند و نگرانی‌هایی را دارد، چون بلوغ زودرس سبب می‌شود انتظارات اجتماعی از یک دختر افزایش یابد. همین موضوع سبب بروز استرس برای این افراد می‌شود.
وی در ادامه به بیشترین اختلالاتی که گریبانگیر کاربران اینترنت و فضای مجازی است اشاره کرد و توضیح داد: اختلالات روانی که همزمان با استفاده بیش از حد از فضای مجازی و اینترنت بروز پیدا می‌کند، شامل افسردگی، وسواس، تنهایی، مشکلات خلقی و اضطراب است. همچنین مشکلی که بیش از هر چیزی این افراد را آزار می‌دهد اختلال بیش فعالی است.
همچنین حمید صدیق میرزایی، رئیس انجمن صیانت از حقوق کودکان و نوجوانان آنلاین ضمن اشاره به مهم‌ترین خطراتی که کودکان و نوجوانان را در استفاده از فضای مجازی و وسایل هوشمند تهدید می‌کند، گفت: یکی از مهم‌ترین پیامدهای این فضا، کودکانی است که دیگر کودک نیستند. در واقع آنها کودکان بالغی هستند که این وضعیت بسیار نگران کننده است. این کودکان نمی‌توانند از دوران کودکی و معصومیت خود استفاده کنند و زودتر از موعد وارد مرحله دیگری از زندگی خود شده‌اند.
رئیس انجمن صیانت از حقوق کودکان و نوجوانان آنلاین با تاکید بر اینکه برای کنترل بلوغ زودرس به عنوان یک بحران پرشتاب اجتماعی باید چاره‌ای اندیشید، اظهار کرد:
امروزه شاهد افزایش شمار دانش‌آموزان حواس پرت هستیم که نتیجه عادات و رفتارهای نادرست مصرف رسانه‌ای کودکان است. متاسفانه این موضوع در داخل خانه شکل می‌گیرد و هنوز به مفهومی به نام رژیم مصرف رسانه‌ای به طور عمیق توجه نمی‌شود. بنابراین خانواده‌ها بیش از آن که نگران خوراک جسمی فرزند خود باشند، باید نسبت به خوراک روح و ذهن آنها دقت کنند، چرا که شناخت خطرات و جوانب مشکلات برای کودکان دشوارتر است.
صدیق میرزایی در ادامه با اشاره به سهم خانواده، رسانه و خود فرد در بروز پدیده بلوغ زودرس افزود: اینکه فکر کنیم تمام تقصیرها به گردن رسانه و فضای مجازی است، نادرست است. شاید تعیین درصد و سهم برای هریک از بخش‌ها کار درستی نباشد، اما واقعیتی که وجود دارد این است که در دنیای امروز، دسترسی کودکان و نوجوانان به این حجم از اطلاعات بیش از همه متوجه بی تدبیری والدین است. تسلیم شدن پدر و مادر در برابر فشار فرزندان که ناشی از گلایه، بهانه‌های مختلف، غر زدن و مقایسه است، خطر بزرگی است. نباید فراموش کرد که به غیر از والدین، شخص دیگری زیر ساخت و وسایل لازم را در اختیار کودکان قرار نمی‌دهد.
وی ادامه داد: بحران به قدری بزرگ است که والدین باید قواعد و قانون‌هایی قرار دهند و تا جایی که امکان دارد از ورود جریان اطلاعات حتی مفید به ذهن فرزندانشان جلوگیری کنند. اگر این پیشگیری صورت نگیرد، به مرور زمان با فرزند حواس پرتی مواجه خواهیم شد که قدرت تمرکز بر کتاب را ندارد، چراکه مغز این کودکان دچار دگرگونی و مدار پاداش آن مکررا تحریک شده است و هر لحظه منتظر محرک خارجی است.
اسحاق اصغری اعلایی، مدیر یکی از مدارس کشور با اشاره به نقش مدارس در خصوص کنترل و درمان پدیده بلوغ زودرس نیز گفت: به دلیل عدم اطلاع والدین و زمینه‌ای که برای فرزندان خود فراهم می‌کنند، دانش آموزان دچار بلوغ زودرس شده و خطراتی برای آنها ایجاد می‌شود. مدارس دولتی می‌توانند بر اساس تجربیات کادر آموزشی و مشاورین خود، اطلاعاتی به میزان فهم کودکان و نوجوانان در اختیار آنها و والدینشان قرار دهند تا این افراد با پدیده بلوغ زودرس با آگاهی برخورد کنند.