از شیرینی «سفر جادویی» تا تلخی «نگذارید به بادبادک‌ها شلیک کنند» در ششمین دوره

به گزارش کودک پرس ، ششمین دوره جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان به دبیری علیرضا شجاع نوری از ده بخش تشکیل شده که از مهمترین آن ها می توان به چشم انداز سینمای کودک و نوجوان ژاپن، نقاشی های متحرک ایتالیا و کانادا در کنار پینگو و خالق اش گوپمن اشاره کرد که فرصتی مغتنم برای علاقمندان جدی سینمای انیمیشن به حساب می آمد. به خصوص آثار مربوط به کشور کانادا که سبک منحصر به فرد خود را داشته و آثار شاخصی از این کشور در دوره ششم جشنواره فیلم کودک و نوجوان به نمایش درآمد.

در بخش مسابقه بین الملل نیز فیلم های زیادی از کشورهای مختلف در جشنواره شرکت کرده و در کنار آثار ایرانی به رقابت پرداختند. از میان آثار شاخص این بخش می توان به فیلم های «سفر جادویی» به کارگردانی ابوالحسن داوودی، «ونسان و من» به کارگردانی مانوئل ساخته فرانسوا لابونته و  «نگذارید به بادبادک ها شلیک کنند» به کارگردانی تورچ یاشاران اشاره کرد که هر چهار فیلم در شب اختتامیه این رویداد موفق به کسب جوایزی شدند.

«سفر جادویی» از جمله آثار شاخص و در عین حال پرفروش سینمای کودک و نوجوان است که بخش مهمی از موفقیت خود را مدیون فیلمنامه سرشار از تخیل خود است. فیلمنامه ای که داوودی براساس کتاب «مداد قدیمی» اثر ایرج کریمی نوشته و به هنگام ساخت نیز از عنصر تخیل به خوبی در سروشکل دادن به فیلم بهره گرفته است. دکتر رضا کمالی که خود در کودکی و نوجوانی سرشار از شیطنت و درس نخوانی بوده، به پسرش سینا در این زمینه سخت گرفته و از تنبیه بدنی او هم پرهیز نمی کند! روزی سینا برای فرار از تنبیه پدر به ماشین لباسشویی قدیمی خانه پناه برده اما پدر او را پیدا می کند و در یک تعقیب و گریز، دکتر به درون ماشین پرتاب شده و به زمان نوجوانی اش بازمی گردد.

ایده استفاده از ماشین زمان که در آن سال ها در فیلم «بازگشت به آینده» به خوبی در گیشه جواب داده بود، در «سفر جادویی» به نقطه قوت فیلم تبدیل شده و پایه های موفقیت آن را بنا نهاده است. در بخش های مربوط به گذشته رضا، فیلم کاملا به سمت کمدی بزن بکوب رفته و داوودی به خوبی از این تکنیک کلاسیک گونه کمدی برای جذاب تر شدن فیلمش سود جسته است. برای مثال تنها کافی است به سکانس پر افت و خیز و تماشایی مراسم عروسی خواهر رضا نگاه کنید که سرشار از لحظات کمیک است و مخاطبان کودک  و نوجوانش را به شدت می خنداند.

در این بین داوودی به پیام نهایی فیلم هم توجه کرده و در آخر پس از آن همه ماجرا، پیام خود را به مخاطبان خود منتقل می کند. پیامی آموزشی که کارگردان در انتقال آن به شکلی اغراق شده و به اصطلاح گل درشت عمل نکرده است. بدون تردید ستاره سفر جادویی کسی جز اکبر عبدی نیست که در بخش های نوجوانی رضا عالی عمل کرده و شیرینی خاصی به این شخصیت بخشیده است. چهره کودکانه عبدی که با گریم باورپذیرتر هم شده، به او این امکان را داده تا در نقش نوجوانی پرهیاهو به بهترین شکل ایفای نقش کرده و در پیشبرد داستان هم نقش مهمی را ایفا کند.

«نگذارید به بادبادک ها شلیک کنند» دیگر اثر شاخص جشنواره ششم است که براساس کتابی به همین نام ساخته شده و در جشنواره های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. رمان مذکور که در سال 1986 نوشته شده و نسخه سینمایی آن سه سال بعد توسط تورچ یاشاران ساخته شده، داستان دوستی فرزند پنج ساله یکی از زنان زندانی در بخش عادی با یکی از زنان بخش سیاسی است. یاشاران در این فیلم کاملا به رمان درخشان فریده چیچک اوغلو وفادار مانده و لحظات درخشان زیادی را در فیلمش خلق کرده است.

بخش مهمی از این اتفاق هم به حضور چهارساله نویسنده کتاب در زندان ترکیه بازمی گردد که سیر حوادث فیلم و روابط آدم های آن را تا حد زیادی باورپذیر کرده است. فیلم از زاویه دید پسربچه ای در زندان روایت می شود که در آن فضای تیره و سرد با یکی دیگر از زنان زندانی دوست شده و رابطه ای تاثیرگذار میانشان شکل می گیرد. یاشاران فیلم خود را در یک زندان فیلمبرداری کرده و عمده تمرکز خود را روی رابطه این دو نفر گذاشته که خوب و باورپذیر از کار درآمده است. بازی خوب بازیگران این دو نقش از دیگر نقاط قوت فیلم به حساب می آید که یک پایان درخشان آن را کامل می کند. پایانی استعاری که طی آن نگهبان های زندان می خواهند با شلیک به بادبادک آن را به پایین بیندازند اما موفق به انجام این کار نمی شوند.

هرچند که فضای تلخ فیلم تناسب چندانی با فرم جشنواره فیلم کودک و نوجوان ایران ندارد اما انتخاب مناسبی برای مخاطبان در رده سنی نوجوان و بالاتر است. یاشاران در انتخاب بازیگرها به خصوص بازیگر کم سن و سال فیلمش موفق عمل کرده که بخشی از موفقیت فیلم هم از آن نشات گرفته است.

منبع: تسنیم