تجربه و خطر کردن را به کودکان هدیه دهیم

قوی‌ نبودن کودک در انجام برخی از فعالیت‌ها نباید باعث این بشود که او را به بهانه‌ی دورکردن از آسیب‌های روحی و جسمی، از انجام آن کارها منع کنید. خطرپذیری حساب‌شده را به فرزند خود بیاموزید.

به گزارش کودک پرس ، همه‌ی ما در تلاش هستیم که کودک خود را از خطرهای روحی و جسمی مصون داریم. سخت است که ببینید، فرزندتان جلوی سایرین از میله‌ی بارفیکس نمی‌تواند، بالا برود یا در تیم فوتبال مدرسه، بدترین عملکرد را دارد. این عدم موفقیت‌ها باعث می‌شود که بخواهید کودک را از این وضعیت دور کنید. اما یادتان باشد، اگر کودک را تشویق به دوری از چنین حیطه‌هایی کنید، درواقع اعتمادبه‌نفس او را کاهش داده‌اید و باعث می‌شوید که بدبینی به آرامی از در پشتی وارد مغز او بشود.

قوی‌نبودن کودک در انجام برخی از فعالیت‌ها نباید باعث این بشود که او را به بهانه‌ی دورکردن از آسیب‌های روحی و جسمی، از انجام آن کارها منع کنید. خطرپذیری حساب‌شده را به فرزند خود بیاموزید و اجازه بدهید تا ساعاتی را بدون شما و به تنهایی در مهد کودک و … بگذراند. اجازه بدهید که تجربه‌های جدید و جالبی در زندگی داشته باشد. برای مثال از دیوار صخره‌ای در آموزشگاه بالا برود یا تجربه‌ی رفتن به اردو داشته باشد. نگذارید که کودک از حس تجربه‌های جدید بترسد. بگذارید آزادانه تجربه کند و وقتی به خانه بازگشت به شما بگوید: «توانستم… موفق شدم…».

اگر می‌خواهید شاد باشید باید پول‌هایتان را به جای خرید کالاهای مختلف در راه تجربه کردن خرج کنید. این نتیجه‌گیری در قالب نظریه‌ای مشابه، درباره‌ی کودکان نیز صدق می‌کند. کودکان از یک تجربه، آموخته‌های بیشتری را فرا می‌گیرند تا آخرین مدل یک اسباب‌بازی یا موبایل و تبلت. لازم به ذکر است که در بسیاری موارد، احساسی که این تجربه و ارتباط در فرد ایجاد می‌کند، پر اهمیت‌ تر از نوع تجربه‌ای است که او دارد.

هدیه‌های تجربی که به کودک امکان تجربه کردن چیزی را می‌دهد، بیشتر احتمال دارد که خاطره‌هایی را برای مدت طولانی در ذهن او ماندگار کنند چرا که همراهی در انجام کاری نسبت به دریافت چیزی، بیشتر ارتباط احساسی را در فرد ایجاد می‌کند. فردی که یک هدیه تجربی دریافت کرده است، هنگام استفاده از آن، یک واکنش احساسی قوی از خود بروز می‌دهد مانند ترس و وحشتی که یک ماجراجویی در فرد ایجاد می‌کند یا هیجانی که حضور در یک مراسم خاطره انگیز به او می‌دهد یا آرامشی که رفتن به چشمه آب گرم به او می‌دهد. دادن هدیه‌هایی این چنینی به یک فرد، نسبت به دادن یک کالا به عنوان هدیه، احساسات و عواطف شدیدتری را در گیرنده هدیه ایجاد می‌کند.

 

چرا خاطرات کودکی بسیار اهمیت دارند؟
این خاطرات، شالوده‌ای از احساسات را در کودک می‌سازند که هر چه بزرگتر شود، می‌تواند هنگام ناراحتی، اضطراب یا نگرانی به این خاطرات رجوع کنند. خاطره‌های مثبت به کودکان کمک می‌کند استرس خود را تنظیم کنند، ظرفیت توجه خود را افزایش دهند، تمرکز خود را تقویت کنند و به طور کلی سلامت فیزیکی و روانی خود را بهبود دهند. خاطرات شاد در آینده هنگامی که کودک با مشکلات و چالش‌ها روبرو شود، به او آرامش می‌دهند.

تجربه کردن نه تنها به کودکان در ساختن پایه‌ای استوار از خاطرات شاد کمک می‌کند بلکه به ترقی و توسعه مغز نیز یاری می‌رساند. یک محیط غنی، تجربه‌هایی جدید را عرضه می‌کند که در ترکیب با تعاملات فیزیکی، اجتماعی، شناختی و حسی است. هر زمان کارهایی را انجام می‌دهید که از دایره‌ فعالیت‌های روزمره‌ شما خارج باشد؛ با این کار شما به فرزندانتان فرصتی می‌دهید که چیزهایی ببینند، استشمام کنند، بشنوند و لمس کنند که به تجربه‌های کلی آنان افزوده می‌شوند و به تقویت ذهن آن‌ها را کمک می‌کنند.

 

آیا اهمیتی دارد که برای تجربه کردن کجا بروید؟ آیا اندازه و نوع تجربه اهمیتی دارد؟

شما خوشحال خواهید شد اگر بشنوید که: نه! اهمیتی ندارد. در حقیقت کودکان بیشتر احتمال دارد از یک گردش ویژه برای خوردن بستنی‌ای که عاشق آن هستند، خاطراتی قوی و آرام‌بخش در ذهن خود بسازند تا از گردشی هیجان‌انگیز اما پراسترس به شادترین نقطه زمین! یا ساختن وسایل بازی برای خود با ابزاری که بزرگترها از آن استفاده می کنند، به کودک حس اعتماد به نفس و نهراسیدن را القا می کند. گردش‌هایی بدون هیچ قانون و استرسی، تجربه‌هایی بوده‌اند که کودکان‌اش بیشترین لذت را از آن می‌بردند.

چیزهایی که در کودکی به شما هدیه داده می‌شوند با بزرگ شدن شما، دیگر به درد نخواهند خورد اما خاطراتی که برای شما ساخته می‌شوند، این گونه نیستند. بنابراین وسایل الکترونیک و اسباب‌بازی‌ های پیشرفته تنها برای مدتی سرگرم‌کننده هستند؛ اما ارزشمندترین چیز، خاطراتی است که از تجربه‌های حضور در کنار خانواده، در ذهن کودک ساخته می‌شوند و برای او شادی و آرامش را در سال‌های آتی زندگی به ارمغان خواهند آورد.