رشد سیاسی نوجوانان

به گزارش کودک پرس ، خیلی از بزرگسالان با دشنام دادن‌ها، انگشت نما کردن‌ها و حرکت های وحشیانه نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری امسال امریکا غافل گیر شدند. اما این چگونه روی کودکان تاثیر می‌گذارد؟ و والدین چگونه می‌توانند به صورت مفید درباره‌ی مسائلی که در حال وقوع هستند با آن ها صحبت کنند؟

والدین شاید فکر نکنند که کودکان پایه ابتدایی به سیاست اهمیت می‌دهند اما در حقیقت در حد پایه ابتدایی. کودکان همه چیز را تقلید می‌کنند. پس خلق خصیصه‌های صحیح از سنین ابتدایی بسیار مهم است. این الگوی شماره یک است. همچنین کودکان ممکن است پاسخ‌های عاطفی قوی به بحث‌های سیاسی داشته باشند، مثلاً شنیدن این که یک کاندیدا برای زنان مشکل آفرین خواهد شد یا کشور را به جنگ خواهد کشاند. والدین می‌توانند با پرسیدن این که آن ها چه چیزی در مورد انتخابات شنیده‌اند و صحبت کردن بر اساس واکنش‌های آن ها، کمک کنند.

در زمان مدرسه راهنمایی والدین می‌توانند در مورد شخصیت‌های سیاسی با آن ها شروع به گفت و گو کنند. چرا اعضای خانواده خود را جزئی از یک جناح می‌دانند و چه مسائلی برای آن ها مهم است و با پرسش از آن ها درباره نظرشان دو چیز کلیدی به آن ها می‌آموزند: اول این که فکر کردن بر اساس تصمیم‌های سیاسی مهم است و دوم رسیدن به نتایج شخصی هر کس مشکی ندارد.

نوجوانان دبیرستانی که فقط چند سال با رای دادن فاصله دارند می‌توانند با جزئیات واقعی انتخابات درگیر باشند هم با شناختن نامزدهای انتخاباتی و هم تفاوت‌های آن ها. کودکان ممکن است در این سن و سال نظرهای متفاوتی با والدین داشته باشند یا دیدگاه یکسانی با دلایل متفاوت داشته باشند. اما برای والدین هدف جلب کردن کودکان با فرآیندهای سیاسی در گفت‌و‌گوها است. در هر سنی به خاطر سپردن چیزی که روی آن توافق می‌کنیم مهم است. یعنی این که شاید مردم تجربیات و ایده‌های متفاوتی دارند اما در پایان همه در حال حل کردن مشکلات خواهند بود.

تربیت سیاسی یعنی شکوفاسازی استعدادهای مدیریتی و سیاسی فرد همراه با پرورش ارزش های انسانی و وجدانی اوست. به دیگر سخن، تربیت سیاسی یعنی پرورش انسان هایی آگاه، شایسته و متعهد. انسان هایی که خود را در برابر خدا و خلق خدا، مسؤول بدانند و در اداره و سامان دهی منطقه مأموریت خود و دیگر عرصه های سیاسی، درونی (همانند روابط با مردم و رعایت حقوق آنان) و بیرونی (مسایل جهانی و بین المللی …) به وظایف و مسؤولیت های خود عمل کنند.

تربیت سیاسی، یعنی پرورش و شکوفا سازی استعدادهایی که مربوط به بعد سیاسی انسان و ویژگی عمومی او، یعنی قدرت است. تا از این راه، متربی ضمن فهم روابط قدرت و پیچیدگی نظام های سیاسی در درون شبکه وسیع قدرت، آگاهانه و فعال، عمل نماید.