آموزش به کودکان عقب مانده

همیشه گفتار را با تفریح توأم کنید. به خاطر داشته باشید ارتباط ناخوشایند یک تجربه ناخوشایند به وجود می‌آورد که در نتیجه ممکن است کودک را از تلاش برای حرف زدن دلسرد کند.

به گزارش کودک پرس ،پیش از شروع برنامه رشد زبان، کودک عقب‌مانده باید با دقت به وسیله افراد حرفه‌ای از قبیل پزشک متخصص کودکان، پزشک متخصص گوش و حلق و بینی، متخصص شنوایی سنجی، متخصص گفتاردرمانی، مددکار اجتماعی، روانشناس و متخصص منظم کردن دندان ها معاینه شود.
زمانی که فعالیت‌های مربوط به رشد و آموزش زبان را برنامه‌ریزی می‌کنید، مطمئن شوید که هفت نکته زیر در رویکرد شما گنجانده شده‌اند:

یادگیری زنجیره‌ای: فعالیت‌ها، هدف‌ها و یادگیری‌ها بر حسب سطح دشواری در نظر گرفته شوند. از حداقل دشواری شروع کنید و به طرف دشواری بیشتر حرکت کنید، مطمئن شوید که این افزایش دشواری، تدریجی موفقیت‌آمیز با پاداش‌های مناسب باشند.

یادگیری جزءجزء: هر بخش از یادگیری را به قسمت‌های جزئی‌تر و کوچکتر تقسیم کنید تا کودک بتواند آن را به سهولت و با موفقیت یاد بگیرد. مطمئن شوید که کودک بیشتر با موفقیت مواجه شود تا شکست و نیز به‌طور پیوسته و مکرر پاداش داده شود.

تعادل کافی بین کودک و محیط یادگیری: کودک باید از محیط خود آگاه باشد، زیرا که تعامل او با محیط بهترین وسیله یادگیری کودک است. تجربه‌ها و فعالیت‌ها باید در جهت رشد توانایی کودک از نظر حرکت مستقل در محیطش به کار گرفته شوند.

تقویت پیوسته و ثابت: تقویت، تمرین و پاداش رفتار مطلوب در هر برنامه رشد توانایی زبان کودک عقب مانده ذهنی تربیت‌پذیر باید در درجه اول اهمیت باشد.

سرعت عمل کودک: پیشرفت فعالیت‌های رشدی باید متناسب با میزان آمادگی کودک باشد تا برنامه زمان‌بندی شده معلم.
آموزش فردی: فعالیت‌ها باید برای یک کودک خاص و تا جایی که ممکن است براساس آموزش انفرادی برنامه‌ریزی شود.
ارزیابی مستمر و تعدیل هدفها و محتوای برنامه: دستاوردهای فردی و گروهی شیوه‌های آموزشی و کارکنان باید به طور مستمر مورد تجدیدنظر و اصلاح قرار گیرند.

اصلاح گفتار کودکان عقب‌مانده ذهنی تربیت‌پذیر
هدف هر برنامه رشد زبان برای کودک عقب مانده ذهنی تربیت‌پذیر عبارت است از گفتار مفید و قابل فهم.
از آنجا که همه کودکان عقب‌مانده ذهنی تربیت‌پذیر احتمالاً دشواری‌هایی در به وجود آوردن اصوات مناسب خواهند داشت، پیش از تلاش برای اصلاح نقش گفتاری آنها، آموزش آنها در زمینه برقراری ارتباط حائز اهمیت است. اگر چنانچه کودک هنوز نمی‌تواند نام خود را به شما بگوید سعی نکنید نقص گفتاری او را اصلاح کنید. هدف‌های مربوط به اصلاح گفتار در مقایسه با هدف‌های رشد زبان در درجه دوم اهمیت قرار دارند.

پیشنهادهای کلی برای آموزش
با توجه به روش‌های زیر یک مدل یا سرمشق خوب گفتاری برای کودک باشید:
الف ـ آرام، اما به طور طبیعی حرف بزنید.
ب ـ از شدت صدا و صرف زبان مناسب استفاده کنید.
ج ـ با کودک حرف بزنید و درحال حرف زدن به او نگاه کنید.
د ـ از حرف زدن کودکانه خودداری کنید.
هـ ـ پی‌گیر و شکیبا باشید.
همیشه گفتار را با تفریح توأم کنید. به خاطر داشته باشید ارتباط ناخوشایند یک تجربه ناخوشایند به وجود می‌آورد که در نتیجه ممکن است کودک را از تلاش برای حرف زدن دلسرد کند. نیاز به ارتباط کلامی ایجاد کنید. به اشاره‌های بی‌صدا پاداش ندهید. یک مجموعه لغات (واژگان) مفید به وجود آورید و به جای بیان واژه‌ها آنها را به‌طور عملی به کار ببرید. به دفعات، تکرار و تمرین کنید و مکرراً پاسخ‌های مطلوب را پاداش دهید.

هدف‌های رشد و زبان
مهمترین هدف‌های رشد زبان برای کودکان عقب‌مانده ذهنی تربیت‌پذیر به شرح زیر است:

کودک باید بتواند واژه‌هایی را که جنبه حفاظتی و ایمنی دارند، بفهمد از قبیل: نه، دست نزن، بیا اینجا و داغ
کودک باید بتواند نام کامل خود را و اسامی اعضای خانواده، معلم و همکلاسی‌هایش را بیان کند.
کودک باید بتواند اصطلاحات مؤدبانه را بکار برد، از قبیل: متشکرم، لطفاً، ببخشید، خوش آمدید، سلام و خداحافظ.
کودک باید بتواند به یک پیام کوتاه یا یک فرمان ساده گوش کند و به آن پاسخ دهد.
کودک باید بتواند به سادگی درباره خود حرف بزند.
کودک باید بتواند به تلفن جواب بدهد.
کودک باید بتواند به یک داستان کوتاه گوش کند و آن را بازگو کند، سئوال‌های مناسب بپرسد و احتمالاً از خودش یک داستان کوتاه بسازد.

به این طریق او کلمه را مجسم می‌کند و محصول نوشته شده را برای امتحان درسی تصور بصری خود مورداستفاده قرار می‌دهد.

امتیاز روش فرنالد تأکید بر تجسم کلمات و در عین حال عرضه یک روش یادگیری اصولی به کودک است. فرنالد طرفدار آن است که به کودک راه یادگیری کلمات به صورت مستقل آموخته شود البته تمامی کار هجی کردن نباید آن‌طور که فرنالد شرح داده است به روش اصولی و متمرکز تدریس شود.

کودکان، بسیاری از کلمه‌های املایی را بدون استفاده از چنین روشی خواهند آموخت. بعضی دیگر از کلمات برای کودکان موجب دشواری خواهند شد. روش اصولی‌ای که هم‌اکنون وصف آن رفت، می‌تواند در مورد کودکانی به کار رود که در هجی کردن مشکل بزرگی دارند و نیز در مورد کلماتی که برای همه کودکان تولید اشکال می‌کند. ترکیبی از روش‌های طبیعی تدریس هجی کردن توأم با یک روش اصولی معمولاً بهترین شیوه‌ عمل است.