مهم ترین اصل در تربیت

آثار اجتماعی بدحجابی در جامعه بسیار زیاد است که سلامت فرد، خانواده و جامعه را مورد تهدید جدی قرار می دهد. در مقابل بدحجابی، حجاب آثار شخصی و اجتماعی زیادی را دارا است. جامعه‌ای که در آن بانوان با حفظ حدود وحقوق با پوشش مناسب در جامعه حاضر می‌شوند و بدین ترتیب موجب پیدایش محیط سالم اجتماعی می‌شوند و در نتیجه، یکی از آثار اجتماعی حجاب، سلامت اجتماعی خانواده‌هاست.

به گزارش کودک پرس ،برای سالم‌ سازی جامعه از بدحجابی باید علل و عواملی چون، جایگزینی اصالت فرهنگی به جای تغافل فرهنگی و مبارزه بی‌امان با تهاجم فرهنگی غرب را مورد بررسی قرار داد و همچنین؛ آگاهی‌بخشی در مورد آزادی و سوق دادن نسل کودک و نوجوان به گزینش آزادی صحیح و مفید، تقویت باورهای فکری و عملی افراد جامعه به ویژه زنان و … نیز از دیگر مواردی است که باید مورد توجه قرار بگیرد.

آثار اجتماعی بدحجابی در جامعه بسیار زیاد است که سلامت فرد، خانواده و جامعه را مورد تهدید جدی قرار می دهد. در مقابل بدحجابی، حجاب آثار شخصی و اجتماعی زیادی را دارا است. جامعه‌ای که در آن بانوان با حفظ حدود وحقوق با پوشش مناسب در جامعه حاضر می‌شوند و بدین ترتیب موجب پیدایش محیط سالم اجتماعی می‌شوند و در نتیجه، یکی از آثار اجتماعی حجاب، سلامت اجتماعی خانواده‌هاست.

تنها راه نجات بشر امروز را که در منجلاب بی حجابی و بی عفتی، روی آوردن به اسلام و حفظ حریم عفاف و حجاب و رعایت مرزهای محرم و نامحرم در همه عرصه ها می داند و پایگاه تربیت چنین انسان هایی را نهاد مقدس خانواده اصیل اسلامی می داند. خانواده به عنوان اولین کانون تربیتی در تبیین حدود و حریم ها به افراد خانواده موثر خواهد بود و برای سامان دهی به مقوله ی حجاب باید در نهادینه سازی حجاب و عفاف از کانون خانواده ها شروع کرد.

مهم ترین اصل در تربیت خود انگیخته، مسئله ی رغبت‌ها و علایق کودک است. نوجوانان و جوانان باید خود را چنان با ارزش و با عزم و اراده تصور کنند که خویشتن را از درون کنترل کنند. آنان چنین انتظارى را در خود بپرورانند که حتما مى‌باید دیگران آن ها را کنترل کنند. بلکه بایستی به گونه‌اى رشد یابند که حتى در شرایطى کاملا دور از چشم افراد – که امکان بهره‌ورى نیز براى آنان فراهم باشد – به لحاظ تقوایى، خود را نگه دارند و دست از پا خطا نکنند. نوجوانان را باید به گونه اى تربیت کرد که خود کنترل بار آیند. از مسائلى که امام خمینی بیشتر به آن توجه داشتند، محدود بودن ارتباط بین زن و مرد بود.

امام راجع به حجاب دختران می‌فرمایند: «تا تکلیف نشده حجاب لازم نیست، مى تواند هر رنگى که مى‌خواهد بپوشد. ولى وقتى تکلیف شد، دیگر نگویید عیب ندارد. این را به بچه تلقین کرده‌اید که راجع به مسائل دینى سخت نباشد، باید به بچه فهماند که بعد از سن تکلیف، پسر عمو و پسر خاله نامحرم هستند و باید حجاب داشته باشد. این عیب ندارد. سلیقه‌هاى مختلف پدر و مادر مسایل شرع را تغییر مى‌دهد یا از اصل برمى‌گرداند و براى بچه کار را مشکل مى‌کند. نباید مسایل شرع را براى بچه مشکل کرد. اسلام دین راحتى است. دین سختى نیست.»

از ۳ سالگی تربیت آموزه های دینی و داشتن حجاب را رسمی کنید. در ابتدا برای او چادری تهیه کنید و او را برای داشتن چادر تشویق کنید. عبارات محبت آمیز بگویید و او را در آغوش کشیده و بگویید که بسیار خوشحالید که چنین فرزند با حجاب و با حیایی دارید. تشویق های خود را ادامه دهید و برای آن پایانی تصور نکنید. البته افراط و تفریط در این مورد هم مذموم است. فقط تدریج و استمرار را فرموش نکنید.

با کودک خود با احترام رفتار کنید و عزت نفس و اعتماد به نفس او را بالا ببرید. برای نظرات درستش احترام قائل شوید و به او شخصیت دهید و با عبارات محترمانه با او صحبت کنید. وقتی او عزت نفس داشته باشد هرگز به دنبال بی بند و باری و بی حجابی نخواهد رفت چون آنقدر خود را عزیز می داند که می فهمد با آن چیزها هرگز عزت، زیبایی و ارزشی بدست نخواهد آورد.

 

 

منبع:فرزند پرتال