نشست هم اندیشی «تأثیر مفاخر بر ادبیات کودک و نوجوان» برگزار شد

نشست هم اندیشی «تأثیر مفاخر بر ادبیات کودک و نوجوان» به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی عصر یکشنبه، ۱۸ تیرماه ۱۳۹۶ و همزمان با روز ملی ادبیات کودک در محل این انجمن برگزار شد و به بررسی نقش جبار باغچه بان، مهدی آذریزدی، توران میرهادی و نوش آفرین انصاری پرداخت.

به گزارش کودک پرس، نشست هم اندیشی «تأثیر مفاخر بر ادبیات کودک و نوجوان» به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی عصر یکشنبه، ۱۸ تیرماه ۱۳۹۶ و همزمان با روز ملی ادبیات کودک در محل این انجمن برگزار شد و به بررسی نقش جبار باغچه بان، مهدی آذریزدی، توران میرهادی و نوش آفرین انصاری پرداخت.

در این نشست مهدی محقق، حسن بلخاری، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، نوش‌آفرین انصاری، هوشنگ مرادی کرمانی، شهرام اقبال زاده، حسین شیخ رضایی و سحر ترهنده و جمعی از فعالان ادبیات کودک و نوجوان حضور داشتند.

نوش‌آفرین انصاری در این نشست به فعالیت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در حوزه کودک و نوجوان اشاره و بیان کرد: این انجمن در کارنامه فعالیت خود به مفاخر ادبیات کودک و نوجوان توجه ویژه‌ای داشته و در طول سال‌های گذشته از چهار تن از مفاخر پیشکسوت این حوزه یعنی توران میرهادی، جبار باغچه بان و محمدهادی محمدی تقدیر کرده است.

به گفته او کودکی که می نویسد، انسان غنی تری می شود از این رو کتاب های درسی که مهم ترین کتاب هایی هستند که در اختیار بچه ها قرار می گیرند باید شعرها، مطالب و تصاویر خوب و با کیفیت و قابل تاملی را انتخاب کنند.

انصاری با اشاره به فعالیت های بنیاد نخبگان تهران گفت: این بنیاد به بررسی اشعار منتشر شده در کتاب های درسی کودکان پرداخت و حالا قرار است نقش تصویرگران بررسی و بزرگداشتی برای پرویز کلانتری برگزار شود.

پس از آن شهرام اقبالزاده، از میان چهار نفر یعنی جبار باغچه بان، مهدی آذریزدی، توران میرهادی و نوش آفرین انصاری به نقش باغچه بان اشاره و بیان کرد: در خاطرات خانم میرهادی نیز آمده که او از دو نفر تاثیر جدی می‌گرفته است اول از محمدباقر هوشیار در حوزه تئوری و دانشگاهی و دوم جبار باغچبان در حوزه کارهای عملی و فعالیت‌ها چرا که باغچبان در ادبیات کودکی ایران جایگاه والایی دارد او هم طلایه‌دار آموزش و پرورش نوین در ایران است و در شرایطی که احداث مدرسه کفر محسوب می‌شد برای آن تلاش می‌کرد و هم در تولید محتوای کتابهای درسی و شیوه‌های نوین خلاقیت سردمدار بود. واقعیت این است که در دوره باغچبان نه فقط تعصبات بلکه حکومت نیز با روشنگری و آگاهی مردم موافق نبود و باغچبان در این برهوت نه تنها سیستم آموزشی نوین را پی ریزی می‌کند بلکه پی می‌برد در آموزش تنها کتاب درسی کافی نیست و باید شیوه‌های نوینی باتوجه به عواطف و خلاقیت سرشار کودک در نظر گرفته شود.

این منتقد و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان ادامه داد: باغچبان در مسیر محتوای ادب و کودک هم شعر سرود و هم داستان نوشت هرچند خودش ادعایی در شاعری نداشت و شاید با معیارهای امروز آثار او نمره بالایی نگیرد ولی کارهایش درآن موقعیت آثاری درخشان محسوب می‌شوند. در کنار این فعالیت‌ها او نسلی را برای آموزش در ایران تربیت کرد که درخشان‌ترین آن‌ها توران میرهادی بود.

اقبال‌زاده با یادآوری اینکه توران میرهادی همیشه با قدردانی از باغچبان نام می‌برد، گفت: میرهادی نه فقط به عنوان یک صاحب نظر آموزش و پرورش نوین شناخته شده بلکه ترجمه کار آکادمیک در آلمان و فرانسه را نیز داشت. تحولات جهانی را به خوبی می‌شناخت و پی برده بود که آموزش و پرورش چگونه می‌تواند محلی شود برای ترویج فاشیسم و نژادپرستی و این مقولات را باز تولید کند.

سپس سحر ترهنده درباره باغچبان اظهارنظر کرد و گفت: در مورد باغچبان باید ابعاد مختلفی را مد نظر بگیریم هم شخصیت پیچیده او و هم زمانه‌ای که در او زندگی می‌کرد. باغچبان تغییر در شیوه آموزش الفبای را در آموزش و پرورش پیگیری کرد و بنیانگذار آموزش پیش از دبستان بود. خودش در مکتب درس خوانده و در کنار یک روحانی آن هم تا پانزده سالگی ولی بعد به مجرد اینکه فعالیت‌هایش را آغاز می‌کند به صورت مخفیانه به دختران آموزش می‌داد.

ترهنده یادآور شد: باغچبان نه تنها مهد کودک را در ایران راه‌اندازی کرد بلکه به فکر تولید محتوا برای این دوره نیز بود. او اولین سیستم آموزشی شامل موسیقی، ورزش و مهارت‌های دیگر را راه‌اندازی کرد و نمایش خلاق برای کودکان را دنبال می‌کرد و حتی برایشان نیز نمایشنامه نیز نوشت و در هر جریده ای که ستون کودک داشت؛ قصه چاپ می‌کرد.

حسین شیخ رضایی هم به نقش نوش آفرین انصاری بر ادبیات کودک و نوجوان اشاره و بیان کرد: بخشی از دانش ما به تجربه زیستی ما برمی گردد؛ یعنی به سیری که در زندگی طی می کنیم؛ رویدادهایی که از سر می گذرانیم. این مجموعه موجب می شود که دید منحصر به فردی به جهان پیدا کنیم و این همان نگاهی است که در نوش آفرین انصاری وجود دارد.

مرجع: مهر