کودکان داغدیده

به گزارش کودک پرس پرس : مرگ عزيزان يا افرادي که مورد توجه ما هستند تغييرات زيادي را در زندگي ما ايجاد مي کند. اين موضوع براي کودکان نيز مصداق دارد.

براي آنکه بتوانيم در چنين شرايطي به يک کودک کمک کنيم تا با مساله مرگ کنار بيايد لازم است بدانيم که آنها درباره‏ مرگ چگونه فکر مي ‏کنند و چه چيزي براي آنها تغيير مي‏ کند.

هيچ دو کودکي بطور يکسان نسبت به مرگ کسي ‏که او را دوست دارند پاسخ نمي ‏دهند. به ‏همين دليل نحوه ‏کمک به آنها نيز متفاوت خواهد بود و به تجربيات گذشته آنها، سن و سال‏ آنها و حوادث پس از وقوع مرگ بستگي دارد.

در اين مواقع ضمن آنکه سعي مي‏ کنيد اعتقادات معنوي خانوادگي خود را بطور ساده براي کودکتان بيان کنيد، اين احتمال را نيز در نظر داشته باشيد که ممکن است کودکتان گفته‌‏ها و رفتار شما را عينا تکرار کند بدون آنکه مفهوم درستي از مرگ درک کرده باشد.

لذا در ادامه اين يادداشت به اين مطالب توجه کنيد:

مطمئن شويد کودکتان دچار تصورات نادرست نشده باشد

بچه‏ ها معتقدند که تفکرات، احساسات و گفته‏ هايشان قدرت جادويي دارند. تمام آنها ممکن است گاه‏گاهي از افرادي که آنها را دوست دارند مانند خواهر يا برادر کوچکتر ناراحت و حتي عصباني شوند.

بنابراين به هنگام وقوع مرگ اطرافيان خود بايد به آنها تفهيم شود که عصبانيت يا حتي آرزوهاي ناگوار، نمي تواند سبب مرگ کسي شود. حتي گاهي اوقات نياز است که اين موضوع به نوجوانان، جوانان و حتي افراد بزرگسال نيز گوشزد شود.

هيچ دو کودکي بطور يکسان نسبت به مرگ کسي ‏که او را دوست دارند پاسخ نمي ‏دهند.

براي کودکان روند طبيعي قبل از حادثه را احيا کنيد

 توجه داشته باشيد که مرگ مي‏تواند زندگي کودک شما را تا مدت‏هاي طولاني تحت تأثير قرار دهد. گاهي اوقات اين کودکان داغديده، در زندگي خود دچار افسردگي و مشکلات هيجاني و احساسي شديد مي ‏شوند.

در مقابل، کودکاني که به خواسته ‏هايشان در اين وضعيت توجه مي‏شود و مورد کمک و حمايت بزرگسالان موثق و مطمئن قرار مي‏گيرند و نيز کساني که شرايطي عادي و پايدار برايشان مهيا مي‏ شود از اين مشکلات هيجاني رهايي مي‏ يابند.

اولين مطلبي که براي حصول اطمينان از آسيب نديدن اين کودکان هنگام مرگ اطرافيان و حتي والدين بايد مورد توجه قرار گيرد، نحوه‏ ي رفتار و معاشرت با آنهاست.

در صورت بروز حوادث منجر به مرگ، بايستي به کودکان اجازه داده شود که در فرآيند سوگواري و غم و اندوه خانواده مشارکت داشته باشند. در اين صورت کودکان نيز شبيه به افراد بزرگسال هر چه زودتر به شرايط عادي و طبيعي قبل از مرگ برخواهند گشت.

– اجازه دهيد کودکان همراه بزرگسالان عزاداري کنند نه شبيه آنها از آنجايي که کودکان تصور درستي از مرگ و برگشت ناپذيري آن ندارند ممکن است در حين عزاداري اعضاي خانواده، مشغول بازي‏هاي شاد و فعاليت‏هاي عادي و روزمره خود شوند.

در اين وضعيت نبايد آنها را تنبيه کرد و يا مورد غضب قرار داد و مجبورشان کرد که مانند بزرگسالان عزاداري کنند. اگر به اندازه کافي بزرگ شده باشند آثار غم و اندوه خود بخود در چهره آنها نمايان خواهد شد و نيازي به تهديد و يا تنبيه نخواهند داشت.

همچنين نبايد کودکان را از احساس غم و اندوه بزرگسالان دور نگه داشت البته به شرطي که اين موضوع سبب وحشت‏زدگي آنها نشود.

چنانچه حس مي‏ کنيد توان و قدرت کافي براي مراقبت کافي از کودکتان را در هنگام سوگواري نداريد. حتماً از ديگران کمک بخواهيد و اجازه ندهيد کودکتان به تنهايي خيلي از شما دور شود. اجازه دهيد ديگران او را به فعاليت‏هاي عادي و روزمره‏اش سرگرم کنند و به نيازهاي او توجه نمايند.

چنانچه کم توجهي به فرزندتان در روزها و هفته ‏هاي بعد نيز مشاهده شد حتماً به مشاورهاي روانشناسي و درمان‏گرها مراجعه نماييد تا بتوانيد خود و خانواده‏ تان را به شرايط عادي زندگي برگردانيد.

در غير اين‏صورت بيشترين خطر متوجه بروز سوء رفتارها در فرزندان خردسالتان خواهد شد.

نبايد کودکان را از احساس غم و اندوه بزرگسالان دور نگه داشت البته به شرطي که اين موضوع سبب وحشت‏زدگي آنها نشود

 به کودکتان خود آگاهي دهيد

با مرگ يک عزيز و يا حتي والدين، بچه‏ هاي مدرسه ‏اي (10- 7 ساله) تصور مي‏کنند که آنها نيز خواهند مرد. علائم اين گونه تصورات مي‏ تواند خودداري از رفتن به مدرسه، سردردها و شکم دردها و حتي مشکلات رفتاري باشد. مهمترين کار در اين وضعيت صحبت کردن با آنها، جويا شدن احساسات و تصورات آنها و قوت قلب دادن به آنهاست.

به ‏عنوان مثال، چنانچه علت مرگ شخص متوفي بيماري باشد و يا شخص متوفي جوان باشد، اغلب کودکاني مدرسه‏‌اي دچار تصورات غلط مي‏ شوند و اظهار مي‏کند که از سلامت جسمي برخوردار نيستند. در اين شرايط بهترين کار دادن طمينان از سلامتي جسماني به آنهاست.

چنانچه فرزندتان اظهار مي ‏کند که سردرد يا شکم درد دارد با بردن او به پزشک به او اطمينان دهيد که از سلامت کامل جسماني برخوردار است.

در عين حال از روانشناسان کودک و نوجوان و يا مشاوران با سابقه، در کار کردن با کودک غم‏ ديده کمک بگيريد. گاهي اوقات چندين جلسه بازي درماني مي‏تواند به کودک کمک کند که احساسات دروني‏اتش را بيان کند و بدين ترتيب بدون نياز به خدمات پزشکي و درماني خاص، دردهاي فيزيکي‌‏اش برطرف شود.

منبع: نی نی بان