در همه فرهنگها خانواده، عامل اصلی اجتماعی شدن فرزندان در دوران طفولیت است البته در مراحل بعدی زندگی فرد عوامل دیگری مانند مدرسه، رسانهها و گروه همسالان در این امر دخیل هستند، با این وجود نمیتوان سهم خانواده را در این امر نادیده گرفت.
اگر کودک شما که قبلا برای دویدن، بازی کردن و سر و کله زدن با دوستانش اشتیاق نشان می داد، حالا بازی با تبلت را ترجیح می دهد، حق دارید که کمی نگرانش باشید. استفاده از تبلت برای کودک لذت آنی و زیادی به همراه دارد اما به هیچ وجه نباید جایگزین فعالیت های طبیعی کودک مثل بازی کردن و … شود.
علت اصلی این رفتار یعنی تمارض را باید در نیاز توجه طلبی کودک جست و جو کرد. بسیاری از کودکان تنها به دلیل کمبود توجه عاطفی و محبت و صرفا به خاطر جلب علاقه و توجه والدین خود، دست به تمارض میزنند.
به جای خواندن کتاب یک داستان با کودک تان بسازید و برخی جاها ساکت بمانید تا کودک تان خودش داستان را بسازد.
صحبت با کودک به او کمک میکند که سخن گفتن را یاد بگیرد، مهارتهای اجتماعی و گفتگو کردن را بیاموزد و اعتماد به نفسش افزایش یابد. احساسات خود را به کودکتان نشان بدهید. فرزندتان را بغل کنید، لمس کنید، در آغوش بگیرید، ببوسید، ماساژ دهید، قلقلک بدهید. این کارها به کودکان کمک میکند که از مورد توجه بودن و مورد محبت واقع شدن احساس آرامش کنند و رابطه عاطفی آنها محکمتر شود.
نوزادانی که اغلب در هنگام گریه به حال خود رها می شوند و واکنش کمی از والدین دریافت می کنند، معمولاً در آینده به سختی می توانند با والدین ارتباط برقرار کنند.
والدین نباید به فرزندان دبستانی یا دوره راهنمایی خود موبایل بدهند زیرا با این کار این آزادی را به آن ها میدهند که وارد شبکههای اجتماعی آنلاین شوند.
کتاب برای کودکان یک اسباب بازی است و والدین باید این را به خاطر بسپارند که کتاب مانند تمام اسباب بازی ها خراب و پاره می شود، اما این خراب کاری نیز نوعی فرصت است چرا که پس از پاره شدن کتاب، قطعا کودک ما تقاضای کتاب دیگری خواهد کرد و اینجاست که ما با بردن فرزندمان به کتابفروشی می توانیم او را با دنیای بزرگ و نامحدود کتاب و موضوعات گسترده ای که در این حوزه وجود دارد بیشتر آشنا کنیم.