خواندن نماز شب موجب خوشبو شدن جنین می شود و هزاران هزار اثر مثبت دیگری که به واسطه خواندن نماز شب توسط مادر باردار می تواند بر جنین اثر کند.

زمان تماشای برنامه های تلویزیونی را محدود کنید. توجه داشته باشید که تلویزیون را نباید دراتاق خواب بچه ها قرار دهید. با این عمل خود باعث می شوید که کودک با اثرات منفی برنامه های خشونت آمیز تلویزیونی ، به خواب نرود؛ همچنین نظم ساعت خواب و بیداری او مختل نمی شود.

از جمله تاثیرات عاطفی منفی اتیسم بر روی والدین تاثیر بر روی روابط زناشویی است. کودک اتیسم در مرکز توجه قرار می‌گیرد و زن و شوهر فرصتی برای توجه به همدیگر ندارند. اولین عاملی که زن و شوهرداری کودک اتیسم را در معرض خطر قرار می دهد کاهش میزان صمیمت و درک متقابل بین زن و شوهر است، میزان طلاق در والدین کودکان اتیسم ٩/۶ درصد بالاتر از زوجهای دارای فرزندان سالم و عادی است.

کودکان طلاق احساس لذت کمتری نسبت به زندگی دارند و درک کمتری از زندگی روزمره خود دارند. این افسردگی خود را به شکل خستگی و بی اشتهایی نشان می دهد یا حسادت و سوء ظن نسبت به همسالان خود! از سوی دیگر پس از طلاق، کودکان و نوجوانان دچار نابسامانی و در به‌دری می شوند.

طلاق برای کودک به معنای وارد شدن به دو دنیای متفاوت است که باید هر کدام را به طور جداگانه ای درک کند و خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. کودکان طلاق در برابر کودکان عادی احساس تنهایی، استرس و بی پناه بودن می کنند اما والدین باید در این شرایط دشوار،امنیت عاطفی و احساس اطمینان را به کودک شان منتقل کنند.

کودکی دو دوره است. دوره اول که از تولد تا هفت سالگی است و دوره دوم از هفت تا حدود زمان بلوغ. در دوره اول، بهترین روش برخورد با کودک، بازی است و در دوره دوم، بهترین راهِ ارتباط با بچه، کارهای مشارکتی است. ضمن این که از همان کودکی باید حواسمان به رفتار و گفتارمان که مهم ترین الگوی بچه است، باشد. بچه ها هر آنچه را که در کودکی ضبط کردند در نوجوانی بروز می دهند و آن موقع دیگر برای اصلاح و تربیت خودمان یا آن ها دیر است.

موسیقی از طریق تحریك فرد برای دقت بیشتر نسبت به نوع صدا‌، ریتم، ملودی، آهنگ، جهت صدا و… در افزایش حافظه و تمركز مؤثر است؛ به همین دلیل، اغلب دانش‌آموزانی كه به نوعی با موسیقی در ارتباط هستند در مدرسه و دانشگاه موفق‌تر هستند.

ازدواج‌هایی که بدترین تاثیر را روی بچه‌ها دارد ازدواج‌هایی هستند که کودک احساس می‌کند بین والدین خود گیر افتاده است و یا زمانی که والدین با خشونت و حتی تنبیه فیزیکی با بچه‌ها برخورد می‌کنند. وقتی والدین درگیر اختلافات بین خود هستند، قادر به دادن انرژی احساسی که بچه‌ها به آن نیاز دارند نبوده و نقش اصلی خود به عنوان پدر یا مادر را فراموش می‌کنند. وارد کردن بچه‌ها به این اختلافات زناشویی هم باعث می‌شود کودک نقش خود به عنوان کسی که باید مورد مراقبت و توجه قرار بگیرد را فراموش کرده و خود را تحت فشار سنگین احساسی و روانی حس کند.