همزمان با روز جهانی کودک (16 مهرماه) در همه کشورهای دنیا مراسم بزرگداشت این روز برگزار می شود، در ایران نیز علاوه بر مراسم روز جهانی کودک در جهت اجرای برنامه های عمیق تر از 15 لغایت 21مهرماه به عنوان هفته ملی کودک در نظر گرفته شده است.
به گزارش کودک پرس ، 16مهر ماه هرسال، روز جهانی کودک نام گرفته است؛ روزی که درآنْ پدران، مادران، مربیان فرصت می یابند تا درباره کودک و دنیای زیبای آن تفکر کنند و برخی زیبا یی های آینده کودکان خود را ترسیم کنند. در این راستا، کودکان این کشور دارای استعدادی بسیارو سرشار از نیرو و انرژی و با تکیه بر افتخارات دینی، امیدهای آینده بی چون و چرای کشورند تا با استفاده از تجربه گذشته و غنیمت شمردن این موقعیت های مهم، برای بدست اوردن فردایی بهتر باشند.
داشتن کودک یعنی داشتن یک دُرّ گران بها و آغاز یک مسئولیت سنگین، یعنی شروع یک امانت داری بزرگ، یعنی تربیت، پرورش و آموزش. پدر و مادر شدن یعنی امین شناخته شدن، امین پروردگاری که چنین امانت گران بهایی را در اختیار آنان نهاده است و باید کمال دقت را در این امانت داری پر ارج و پر اجر به خرج داد.
در دنیای امروزی، موضوع کودک و تربیت و پرورش صحیح او، از اساسی ترین مسائل اجتماعی و از ارکان مهم سعادت بشری است؛ از این رو دانشمندان، از نظر روانی و تربیتی، درباره کودک مطالعات و تحقیقات مهم و عمیقی انجام داده و کتاب های زیادی نگاشته اند. هم چنین کشورهای بزرگ جهانی به منظور پرورش درست و صحیح جسم و جان کودکان، سازمان های گسترده ای را به وجود آورده و کودکان را از هرجهت تحت مراقبت های علمی و عملی قرار داده اند، ولی دین مبین اسلام، از چهارده قرن پیش و در روزگاری که بشر در جهل و نادانی به سرمی برد، توجه فراوانی به این مساله کرده که نمونه عملی آن را در رفتار پیامبر بزرگ اسلام با کودکان می توان مشاهده کرد.
انسان، تشنه محبت است و این تشنگی، به دلیل وابستگی بیش تر کودکان به والدین، در آن ها شدیدتر است. توجه به بُعد عاطفی کودک، بسیار مهم است و این اهمیت، در رفتار و گفتار پیشوایان دینی ما به خوبی مشاهده می شود. امام صادق علیه السلام فرمودند: «خداوند بنده اش را به واسطه شدت محبتی که نسبت به فرزندش دارد، مورد مرحمت قرار می دهد». هم چنین پیامبر عزیزمان فرمودند: کسی که به کودکان مهربانی و به بزرگ سالان احترام نکند،از ما نیست.
کودکان با الگو برداری و نفش برداری از اطراف خود زندگی خود را شکل می دهد و الگودهی، از بهترین وسائل مؤثّر در تربیت اخلاقی و روانی و اجتماعی کودک است. در نظر کودک، مربی نمونه برتر و الگوی شایسته ای است که کودک از رفتار و اخلاق او، دانسته یا ندانسته، پیروی می کند.
با توجه به این مورد مهم ، پدر و مادران که نخستین مربیان کودک اند، مسئولیت دشواری برعهده دارند؛ مسئولیتی که باعث رشد و شکوفایی فضایل اخلاقی خود آن ها و به دنبال آنْ کودکان شان می گردد؛ چه این که اگر پدرو مادر به این نکته توجه نکنند، نه تنها زندگی فردی خود را ناپاکی ها می آلایند، بلکه آینده تاریک و سیاهی برای فرزندان خود ترسیم خواهند کرد.
برای اینکه کودکان ما از سنین کم علاقه و اشتیاق بسیاری به برخی موضوعات نشان می دهند که می توان یکی از آنها از سنی مثل سه سالگی علاقه بسیاری به دعا و سرودهای مذهبی دارند و از تکرار آن ها، به ویژه اگر همراه با آوازهای جمعی باشد، بسیار لذت می برند. به تدریج از حدود شش سالگی،ارتباط کودک با خدا به صورت حرف زدن و درخواست کردن است و نوع درخواست های او، صورت مادی دارد؛ مثلاً از خداوند چیزهایی مثل خوردنی، اسباب بازی و لباس می خواهد. کودک براساس فطرت خداجویی که در او نهاده شده، علاقه خاصی به صحبت و راز و نیاز با خداوند دارد و از همین رو، پدر و مادر و مربیانْ موظف به ارائه بینشی صحیح به کودکان و بالابردن سطح اطلاعات آن ها در امور مذهبی هستند.
رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت اللّه خامنه ای (زیدعزه) درباره ضرورت پرورش اخلاقی کودکان فرموده اند: «قضیه پرورش اخلاقی نونهالان و نوجوانان و کودکان برای همه کشورها و جوامع واقعا مهم است، ولی برای ما اهمیت مضاعفی دارد. اهمیت مضاعف از این جهت است که جامعه اسلامی، یعنی جامعه ای که بر مبنای تفکر و احکام اسلامی می خواهد بنا شود، مبارزه ای فراتر از مبارزه معمولی جوامع را بر خودش هموار کرده و قهرا آن را تحمل نموده است.»
منبع: شبکه اطلاع رسانی راه دانا
ارسال نظر