آسیب‌های استفاده ابزاری والدین از کودکان در فضای مجازی

به گزارش کودک پرس ، امروز با گسترش تکنولوژی و به دنبال آن فضای مجازی شاهد فیلم و عکس های مختلف و متنوع از کودکان هستیم. برخی از والدین از غذا خوردن تا نوع حرف زدن و لباس پوشیدن فرزندشان فیلم و عکس می گیرند و در فضای مجازی منتشر می کنند،

هر چقدر این فیلم و عکس ها لایک بیشتری بخورند و فالور برای صفحه زیاد کنند، والدین خوشحالتر و پر انگیزه تر برای بارگذاری فیلم های مختلف دیگر از کودشان می شوند. افزایش فالور و لایک در شبکه های اجتماعی همانند اینستاگرام می تواند برای خانواده کسب در آمد کند. والدین با گرفتن تبلیغات در صفحه کودکشان در آمد زایی می کنند.

کودک در دنیای کودکی خود ابزاری برای والدین شده است تا آن ها را به معروفیت و پول برساند. این کودک دیگر حریم خصوصی ندارد چون هرجا می رود، دوربین پدر یا مادر بالای سر او است. تا از تمام حرکات و رفتار کودک فیلم بگیرند و در شبکه اجتماعی بارگذاری کنند. طبعا این نوع از رفتار که در جامعه نیز رو به افزایش است، آسیب هایی برای کودک دارد.

از همین رو برای بررسی  علمی تر آسیب هایی که این موضوع می تواند داشته باشد با «رخساره فضلی »دکتری علوم تربیتی به گفتگو پرداختیم که در زیر می خوانید:

امروزه در فضای مجازی شاهد، انتشار فیلم و عکس های مختلف کودکان از سوی والدین برای افزایش فالور در شبکه های اجتماعی هستیم. این موضوع مصداق کودک آزاری به شمار می آید؟

این دقیقا نوعی کودک آزاری است. به دلیل اینکه کودکان برای لذت بردن از زندگی آفریده  شده اند. باید خانواده ها برای رشد و بازی کودکان بسترهای درستی  فراهم کنند.متاسف هستم از اینکه استفاده ابزاری از کودکان زیاد شده است. از کودک به عنوان یک ابزار برای بالا بردن کاربران اینستاگرام استفاده می کنند.

چه آسیب هایی می تواند بر روی کودک بگذارد؟

مطمئنا استفاده ابزاری از کودک در فضای مجازی آسیب دارد.  آسیب فردی  و اجتماعی بر روی کودک می گذارد. این نمود بارزی از  کودک آزاری است.

در درجه اول یک نیاز زود  هنگام را در کودک ایجاد کرده ایم. مسیر رشد کودک از روال طبیعی خارج شده است. کودک به سوی  وانمود سازی سوق داده می شود و آن چیزی که نیست نشان داده می شود و دیگران ممکن تایید کنند از همین رو کودک از خود بودن فاصله می گیرد.

هنگامی که کودکان از خود فاصله بگیرند، مسیر رشد را درست طی نمی کنند.  آسیب های بعدی نیز در سن بلوغ بروز می کند.هویت کودکان درست شکل نمی گیرد. شخصیت و شاکله وجودی آن ها دچار آسیب می شود.

به این دسته از کودکان نه تنها آسیب های فردی و خانوادگی  وارد می شود بلکه آسیب های اجتماعی و ملی نیز دارد.

 در برخی از کشورها قوانینی وجود دارد که کودک در سن 16 سالگی به بالا می تواند به دلیل استفاده ابزاری که از او در فضای مجازی شده است از والدینش شکایت کند به نظرتون وجود این قوانین می تواند از این نوع کودک آزاری پیگشیری کند؟

قطعا وجود قوانین خوب است. اما قوانین هر گز نمی تواند جایگزین  فرهنگ شود. اینکه قوانین داشته باشیم و بچه ها بروند شکایت کنند بازاین شکایت نمی تواند جایگزین آسیب هایی که به کودک وارد شده است، شود. چه کسی می خواهد آسیب ها را جبران کند؟

باید به سمت فرهنگ سازی رفت. باید توجه خانواده ها را در فضای مجازی به این مقوله جلب کنیم. باید به این مسایل تاکید کنیم که از این ابزار مجازی چگونه می توان به نفع تربیت کودکان استفاده کرد نه اینکه به آن ها آسیب برسانیم.

چگونه می توانیم این فرهنگ را تعمیم دهیم؟

هر بخش وظیفه خود را در همه نهاد ها دارد. مهمترین بخش نیز، رسانه است.  باید رسانه ها در فضای مجازی محتوا تولید کنند. امروزه شاهد هستیم مادران فرزندان را به حال خود رها می کنند و با تلفن همراه خود در فضای مجازی مشغول هستنند. اگر این محتواها تولید شود حتما به دست پدران و مادران نیز می رسد. باید از این ظرفیت ها درست استفاده کرد و هر بخشی از رسانه تا آموزش و پرورش وظایف خود را انجام دهند.

منبع: شبستان