موقعیت فعلی شما : خانه/فرهنگ و رسانه
212921
۱۰ بهمن ۱۳۹۸

نویسندگان ایرانی خودسانسور شده‌اند

نائب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان گفت: نویسندگان ایرانی به راحتی امکان پرداختن به هر مسئله‌ای به ویژه اخلاقی و عاطفی و عشقی را ندارند و البته جسارت پرداختن به برخی مسائل را از دست داده و تا حدودی خود سانسور شدند.

به گزارش کودک پرس ، برنامه “گفت و گوی فرهنگی” رادیو گفت و گو با موضوع جای خالی ادبیات عامه در قصه گویی برای کودکان با حضور محمود برآبادی نویسنده کتاب کودکان و نائب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان پخش شد.

برآبادی در ابتدای این برنامه، قصه را یکی از انواع ادبیات و مبتنی بر فرهنگ شفاهی تعریف کرد و افزود: گرچه قصه های امروزی مکتوبند اما در گذشته های دور به صورت شفاهی و توسط نقالان و شاهنامه خوان ها و یا مادربزرگ و پدربزرگ ها نقل می شدند.

وی گفت: ادبیات عامه در مقابل ادبیات خاصه (ادبیات مکتوب) قرار می گیرد و مردمی که سواد نداشتند نمی توانستند از این ادبیات استفاده کنند لذا ادبیات شفاهی شامل متل، چیستان، ترانه و قصه را انتخاب می کردند.

نویسنده کتاب کودک خاطرنشان کرد: با اختراع صنعت چاپ و ارزان شدن کتاب و گسترش فرهنگ مکتوب، قصه های شفاهی به تدریج به قصه های مکتوب تبدیل و در کتابها گنجانده شدند.

برآبادی گفت: گرچه هم اکنون ادبیات حرف اول را نمی زند و رسانه های پر قدرتی مانند تلویزیون به شدت تاثیرگذارند اما درباره اینکه چرا قصه هنوز جذابیتش را حفظ کرده باید گفت که قصه به سه نیاز انسان پاسخ می دهد.

نائب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در توضیح بیشتر سه کارکرد قصه بیان کرد: قصه به دلیل بازگو کردن ماجرا و داستان به شدت سرگرم کننده است، علاوه براین تخیل شنونده را نیز بر می انگیزاند و حاوی پند و اندرز غیرمستقیم و تجربیات گذشتگان است.

این نویسنده کتاب کودک در رابطه با دلیل گرایش کودکان و نوجوانان به کتاب های ترجمه ای گفت: آثار ترجمه شده به فارسی از بین بهترین آثاری منتشر شده در دنیا انتخاب می شوند ضمن اینکه فضایی که ترجمه پیش روی خواننده می گذارد نیز بسیار متنوع تر از فضای بومی است که هر کشوری برای خود دارد. علاوه براین، نویسندگان خارجی امکان بیشتری برای پرداختن به مسائل جامعه خود دارند اما نویسندگان ایرانی به راحتی نمی توانند درباره هر مسئله جامعه به ویژه اخلاقی و عاطفی و عشقی بنویسند و البته نویسندگان ما هم جسارت پرداختن به برخی مسائل را از دست داده اند و تا حدودی محتاط و خود سانسور شدند یعنی طوری می نویسند که مورد پسند ناشر و نهادهای خریدار باشد.

برآبادی همچنین معتقد است که به صرفه تر بودن چاپ کتب ترجمه ای از علل اصلی گرایش ناشران به کتابهای ترجمه ای است.

 

 

 

منبع: رادیو گفت‌وگو

 

به اشتراک بگذارید :

ارسال نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظر:
نام:
ایمیل:

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.