یک نوجوان در فرانسه بخشهایی از کتاب «سفر پیدایش» (به زبان عبری) و قرآن (به زبان عربی) به اطلاعات ژنتیکی در دیانای تبدیل کرده و آن را به بدن خود تزریق کرده است. این نوجوان ۱۶ ساله هرکدام از اطلاعات این کتابها را به یکی از رانهایش تزریق کرده است.
به گزارش کودک پرس ، یک نوجوان در فرانسه بخشهایی از کتاب «سفر پیدایش» (به زبان عبری) و قرآن (به زبان عربی) به اطلاعات ژنتیکی در دیانای تبدیل کرده و آن را به بدن خود تزریق کرده است. این نوجوان ۱۶ ساله هرکدام از اطلاعات این کتابها را به یکی از رانهایش تزریق کرده است.
آدرین لوکاتلی (Adrien Locatelli)، یک نوجوان ۱۶ ساله و دانش آموز دبیرستان در فرانسه، کمتر از یک ماه پیش مقالهای را منتشر و در آن ادعا کرد: «این برای نخستین بار است که کسی ماکروملکولهای توسعه داده شده از یک متن را به بدن خودش تزریق میکند.»
لوکاتلی، دانش آموز یک مدرسه شبانه روزی در شهر گرنوبل (Grenoble) در فرانسه است. او به وبسایت لایوساینس گفته است که او برای انجام این پروژه به هیچ تجهیزات خاصی احتیاج نداشته است. لوکاتلی می گوید: «تنها نیاز بود تا من محلول نمک و سرنگ خریداری کنم. چرا که دو کمپانی وکتوربیلدر (VectorBuilder) و پروتئوژنیکس (ProteoGenix) به ترتیب مایع و پودر مورد نیاز را برای من مهیا کردند.»
وکتور بیلدر یک کمپانی زیستی است که ویروسهای غیربیماری زاتولید میکنند؛ ویروسهایی که رشتههای DNA را برای انجام ویرایش ژن به درون سلولها می فرستند. شرکت پروتئوژنیکس نیز مانند بسیاری از چیزهای دیگر، به سنتز رشتههای دیانای مشغول است. محصولات این دو شرکت برای خرید در دسترس عموم قرار دارند.
تبدیل متن قرآن و انجیل به دیانای توسط یک نوجوان فرانسوی
اگر شما بتوانید به متونی که لوکاتلی توسط دیانای به درون بدن خود تزریق کرده است، نگاهی بیاندازید، احتمالا آنها را بسیار متفاوت با نسخههای اصلی آن بیابید. توضیح این موضوع بسیار ساده است. دیانای یک ملکول طویل است که می تواند اطلاعات در خود ذخیره کند. معمولا اطلاعاتی که در دیانای ذخیره میشوند به ارگانیزم های زنده مرتبط است. اما با استفاده از دیانای میتوان هرنوع اطلاعاتی را که قابلیت نوشتن روی کاغذ داشته باشند را مورد ذخیره سازی قرار داد.
روشی که این نوجوان فرانسوی برای ترجمه متنها به دیانای استفاده کرده است، بسیار ساده است. در دیانای اطلاعات با تکرار توالی های متشکل از تنها چهار نوکلئوتید تشکیل شده است. دانشمندان این نوکلئوتیدها را آدنین (A)، گوانین (G)، سیتوزین (C)، و تیمین (T) نامگذاری کرده اند. لوکاتلی هر حرف از حروف الفبای عربی و عبری را مقابل یک نوکلئوتید قرار داده است. بنابراین هر نوکلئوتید نماینده بیش از یک حرف است.
لوکاتلی میگوید پس از تزریق دیانای به پاهایش به مشکلات جسمانی قابل ملاحظهای دچار نشده است. البته او می گوید برای مدت چند روز اندکی التهاب در پای چپ خود احساس میکند. سریرام کوثری (Sriram Kosuri)، استاد بیوشیمی دانشگاه یوسیالای به لایوساینس میگوید : «آنچه این نوجوان فرانسوی به خود تزریق کرده است، به جز واکنش آلرژیک احتمالی عوارض خاص دیگری ندارد. البته من اطلاعات جزئی چندانی از آن او انجام داده در اختیار ندارم.»
منبع: خبرگزاری علم و فناوری
ارسال نظر