هر روز خبرهایی مبنی بر آسیبهای جسمی نوجوانان به خود تحت عنوان «خون بازی» به گوش میرسد و گستردگی این پدیده شوم و نوظهور در بین دختران دانشآموز زنگ خطر را برایب والدین و اولیای مدرسه به صدا درآورده است.
به گزارش کودک پرس ، نوجوانی دوران فوق العاده حساس و مهم و سرنوشت ساز زندگی هر فرد است, نوجوانی گذر از دوران کودکی و ورود به دوران جدید و پر شر و شور طراوت جوانی است. در دوران نوجوانی افراد با تغییرات ملموس جسمی و روحی مواجه می شوند که در دوره های بعدی زندگی تأثیرگذار است.به طور حتم در این میان یکی از ارزوهای والدین خوشبختی و موفقیت فرزندانشان است .
نوازش تیغ بر دستان دختران
فراز و نشیب های نوجوانی در جامعه امروز با برخی معضلات گره خورده است. هر روز خبرهایی مبنی بر آسیب های جسمی نوجوانان به خود تحت عنوان «خون بازی» به گوش می رسد و گستردگی این پدیده شوم نوظهور در بین دختران دانش آموز رو به افزایش است تا جائیکه خبرهای رسیده از منابع موثق، از بروز این معضل در یکی از مدارس راهنمایی شهر همدان حکایت می کند. بسیاری از دختران نوجوان در اثر ترغیب همسالان خود به این کار روی می آورند و این عمل غیر انسانی به نوعی کلاس و قدرت در بین نوجوانان تبدیل شده است.
آرامش کاذب در سایه خود زنی
در گفتگو با تعدادی از دختران نوجوان متوجه شدیم که بسیاری از افرادی که به خود زنی و خون بازی روی می آورند این تصور را دارند که خون بازی در بحران های شدید عصبی می تواند آنها را ارام کند. یکی از این دختران می گفت وقتی از زمین و زمان ناراحتم و هیچ چیز ارامم نمی کند، با جاری شدن خون از دستم ناگهان آرام می شوم. وقتی خون را میبینم و درد و سوزش آن را حس می کنم واقعا همه چیز را فراموش می کنم.
جامعه شناسی: خراش های سطحی اولین گام در مسیر خودکشی
مجید سرکانی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و حدیث و دکترای جامعه شناسی ادیان و مذاهب و معاون پرورشی مدارس همدان اظهار داشت :خون بازی یا ایجاد خراش های سطحی و عمیق بر روی ساق دست متاسفانه یک پدیده مازوخیسمی است که در بین دانش آموزان دختر رواج یافته است,آنان برای آرام کردن خود , کاهش استرس و اضطراب به این امر روی می آورند البته گاهی اوقات نیز مشاهده شده است فرد به خود زخمی می زند تا بگوید از شکست عاطفی خود شکست خورده ام اما ممکن است این زخم ها و خراش های سطحی موجب ایجاد زخم های عمیق شوند و منجر به خود کشی شود .
سرکانی اشاره داشت :مشکل خون بازی در بین دانش آموزان باید جدی گرفته شود و به دغدغه مهم والدین و مسئولین تبدیل شود .
معاون اتحادیه انجمن های دانش آموزی: خون بازی در مدارس راهنمایی و دبیرستان دخترانه گسترش یافته است
طاهره فامیل خلیلی معاون خواهران اتحادیه انجمن های دانش آموزی استان همدان ابراز داشت: تقریبا در طی 3 سال اخیر متوجه خون بازی در بین دانش آموزان شده ایم. پدیده خون بازی پدیده جدیدی نیست در طی سالهای گذشته نیز این مشکل وجود داشته است اما به دلیل پنهان کاری و نبود رسانه و فضای مجازی مورد توجه قرار نگرفته است اما امروزه به مدد فضای مجازی و رسانه ها مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.
معاون خواهران انجمن های دانش آموزی اشاره داشت : خون بازی در همه مدارس راهنمایی و دبیرستان دولتی و غیر انتفاعی وجود دارد .در اکثر کلاس ها دانش آموزانی وجود دارند که نسبت به بقیه تیپ و حرکات و ویژگی های خاص تری دارند ,عده ای از دانش اموزان برای پنهان نمودن خون بازی از دید اولیاء مدرسه بر روی ران های خود خراش هایی ایجاد می کنند.نکته ای که در این بین برای من بسیار عجیب است این است که دخترانی در این سن به زیبایی خود اهمیت فراوانی می دهند چگونه حاضر می شوند با خارج کردن خون از بدن خود به آرامش و تخلیه هیجان برسند ,خراش ضعیف و حتی عمیق که انها را می سوزانند بر روی ساق های دست خود ایجاد کنند .
خلاء عاطفی یک گام به سمت خشونت / نوجوانان نیازمند هماهنگی والدین و مدرسه
فامیل خلیلی تصریح داشت :واقعا نمی توان علتی را به طور قطع و یقین بیان کرد .مساله خون بازی به قشر خاص تعلق ندارد این مساله در بین خانواده های ناهنجار و حتی عادی نیز وجود دارد. به زعم بنده خلاء عاطفی که بین نوجوانان دختر و پدران انها وجود دارد می تواند یکی از علل روی اوردن دختران به پدیده خون بازی باشد .
فامیل خلیلی انتقاد کرد :تا زمانی که ما استراتژی منفعلانه داشته باشیم, منتظر باشیم که مشکلات و معضلات ایجاد شوند تا آنگاه به فکر راهکار و حل مساله باشیم قطعا اتفاق خوبی رخ نمی دهد .والدین و متولیان تربیتی مدارس باید هماهنگ با هم عمل کنند. متاسفانه در مدارس تدابیر خوبی برای اشتغالات ذهنی و مهارت افزایی نوجوانان اندیشیده نشده است .
فشار گروه همسالان عامل خودزنی نوجوانان
در ارتباط با مشکل خود زنی و خون بازی در نوجوانان گفتگویی با محمد ترکمان کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و دانشجوی دکتری تخصصی روانشناس حوزه تخصصی مشکلات فردی و اختلالات کودکی و نوجوانی انجام دادیم .
خود زنی در نوجوانان تا چه حد می تواند خطرناک باشد ایا ممکن است منجر به خود کشی شود ؟
محمد ترکمان پاسخ داد :خود زنی در نوجوانان به شدت افزایش یافته است و یکی از نگرانی های والدین ,مشاوران ,روانشناسان این است که چگونه می توانند با این پدیده مقابله نمایند.
وی افزود: مهمترین دلیل خود زنی در نوجوانان فشار گروه همسالان و رفتارهای تقلیدی و عادت گونه است. خون بازی عموما به یک رفتار کلیشه و پسندیده بین نوجوانان تبدیل شده است. عده ای از نوجوانان از خود زنی به عنوان ابزاری برای تهدید والدین استفاده می کنند. این رفتارها ممکن است زمینه ساز رفتارهای پر خطرتر شود. ممکن است در هنگام خود زنی خراش های عمیقی ایجاد کنند که باعث خونریزی و منجر به مرگ نوجوان شود.
توصیه دکتر روانشناس به والدین
ترکمان خطاب به والدین گفت: توصیه ای که برای والدین دارم این است که رفتارهای نوجوان خود را جدی بگیرند و سعی کنند والدی قاطع و مهربان باشند و اجازه ندهند نوجوانان از خود زنی به عنوان ابزاری برای دستیابی به خواسته های خود استفاده کنند .
ترکمان اشاره داشت :هنگاهی که نوجوان به سمت رفتارهای پر خطر پیش می رود به گونه ای فریاد میزند که نیازبه توجه دارد.
ایا خود زنی منشا اضطرابی دارد ؟
متخصص روانشناسی نوجوانان تصریح داشت :علل مختلف زیستی ,روانی ,اجتماعی ,فرهنگی در امر خون بازی دخیل هستند رفتارهای خود آسیب رسان می تواند ناشی از نوعی بیماری رفتاری بالقوه باشد و یا پاسخی دربرابر محرک ها باشد فرد با آسیب زدن به خود خواهان مورد توجه قرار گرفتن و افشای احساسات درونی خود است.
وی افزود: ممکن است فرزندان شما در سنین جوانی و یا نوجوانی شیوه های سالمی برای تحمل فشار روانی پیدا نکنند .گاهی تقلید نیز موثر است تا محبوبیت و تایید گروه همسالان خود را بدست بیاورند. به طور خلاصه دلایل روی اورن به خود زنی عبارتند از:
-عدم توانایی در بروز احساسات
-نیازمند توجه و حمایت دیگران
-احساس گناه
-حالت اظطرابی و افسردگی
کارشناسی ارشد روانشناس بالینی ابراز داشت: نوجوان باید نسبت به رفتارهای خود بینش پیدا کند و نسبت به احساسات خود به خود آگاهی برسد و بتواند هیجانات خود را تخلیه نماید.
سخن پایانی
در حالیکه زنگ خطر رفتارهای پر خطر در بین دختران نوجوان به صدا درامده است و مدارس محل بروز این گونه رفتارها شده اند چشم امید خانواده ها به کارشناسان پرورشی مدارس و نهادهای مربوط است و باید به جای سرپوش نهادن بر این معضل و انکار آن مدیران و مربیان پرورشی مدارس با کمک اولیای دانش اموزان به فکر راه حلی اساسی برای این پدیده شوم باشند.
منبع: دانا
ارسال نظر