عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: استفاده کودکان از روروئک منجر به حرکات ناصحیح کودک در حین راه رفتن شده و استفاده بیش از حد آن در روال رشد فیزیولوژیک کودک اختلال ایجاد میکند.
به گزارش کودک پرس ، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: استفاده کودکان از روروئک منجر به حرکات ناصحیح کودک در حین راه رفتن شده و استفاده بیش از حد آن در روال رشد فیزیولوژیک کودک اختلال ایجاد میکند.
امید یقینی با بیان اینکه متخصصان اطفال استفاده از روروئک را برای خردسالان توصیه نمیکنند، اظهار کرد: هیچ مدرک علمی مبنی بر اینکه روروئک به تکامل کودک کمک میکند، وجود ندارد؛ اولین قدم برداشتن کودک بسیار هیجان انگیز است، استفاده از روروئک برای کودکان توصیه نمیشود و هیچ کمکی به روند رشد راه رفتن کودکان نکرده و خطراتی را نیز برای آنها به همراه دارد.
وی با بیان اینکه در شش ماه دوم بعد از تولد، کودکان سالم تمایل بیشتری برای حرکت روی زمین از خود نشان میدهند و اغلب والدین برای مدیریت این رفتار از روروئک استفاده میکنند، افزود: کودکی که برای راه رفتن از روروئک استفاده نمی کند گرچه حرکاتش درابتدا ناصحیح است ولی سعی در اصلاح حرکات دارد، میغلتد، میخزد و تلاش میکند خود را بالا بکشد. اما کودکی که از روروئک استفاده میکند. دیرتر سینه خیز و ایستادن به تنهایی را میآموزد و این تاخیر در رشد را نشان میدهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه روروئک نسبت به دیگر وسایل بازی کودکان نقش بیشتری در صدمات و جراحات آنها دارد، ادامه داد: کودک به وسیله روروئک با نوک پنجه راه رفته، تحرک بیش از حد طبیعی و سرعت بالای آنها واکنش سریع را از والدین سلب کرده و خطرات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت.
وی اضافه کرد: کودکی که از روروئک استفاده میکند خود را به وسایل و جاهای خطرناک میرساند. به دلیل سرعت زیاد افتادن و صدمات جدی به سر، وارونه شدن، سوختگی در تماس با بخاری و شومینه، دسترسی به سیم برق یا فنجان چای، پرت شدن از پلهها، مسمومیت به دلیل دسترسی به مواد شوینده، حشره کشها و سموم گیاهی و حتی در مواردی مرگ کودک به دلیل بیرون افتادن از رورئک در برخی کشورها گزارش شده است.
این فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان تصریح کرد: کودک در هر صورت باید روال رشد فیزیولوژیک خود را طی کند تا راه بیفتد. حتی عدهای معتقدند راه رفتن نادرست با روروئک ممکن است بر روی راسته استخوان ساق پا و فضای مفصلی ران کودک تأثیر منفی داشته باشد گرچه هنوز تحقیقات تکمیل نشده و این مسئله به اثبات نرسیده است.
وی با بیان اینکه سن طبیعی راه افتادن کودکان در حالت عادی بین ۹ تا ۱۵ ماهگی است و اگر بیشتر از این زمان طول بکشد در رشد کودک تاخیر وجود دارد، گفت: همچنین در صورت راه افتادن زودهنگام نیز آنها دچار مشکل فیزیولوژیک میشوند. والدین باید نمودار استاندارد داشته و فرایند رشد کودک را با آن بسنجند تا در صورت بروز هر گونه اشکال برای رفع آن بکوشند.
یقینی با بیان اینکه با انجام تستهای( Bayley)غربالگری و (ASQ) میتوان تمام حوزههای گفتار، حرکات ظریف و حرکات درشت را بررسی کرد، ادامه داد: تست (ASQ) در کودکان حدود یکسال در خانههای بهداشت انجام میشود و سیاست وزارت بهداشت این است که تستها را مانند کشورهای دیگر تا چهار بار افزایش دهد اما تست( Bayley) توسط متخصص انجام میشود.
وی با بیان اینکه والدین باید برای راه افتادن کودک انگیزه ایجاد کنند، اضافه کرد: آنها اسباب بازی یا وسیله مورد علاقه کودک را در مسافتی دور بگذارند و او را تشویق کنند تا به آن برسد یا اینکه خودشان دور باستند و آغوششان را باز کرده تا کودک خود را به آنها برساند.
منبع: ایمنا
ارسال نظر