از شعارهای توخالی مدیران سینمایی تا کمبود فیلنامه و اکران ضعیف

به گزارش کودک پرس ، کارگردان فیلم سینمای «شکلاتی» افزود: ما در سینمای کشور با آسیب ها و مشکلات زیادی در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم؛ قطعاً سینمای کودک هم به عنوان یکی از زیرمجموعه های سینمای کشور از این آسیب ها در رنج است.

موفق سپس با بیان اینکه چرخه معیوب اکران در سینمای کشور، فقر فیلمنامه، ساختار ضعیف و امثالهم باعث آسیب جدی به سینمای کودک شده است اظهار داشت: وقتی یک فیلم کودک بدون حمایت مالی و معنوی مسئولان تولید می شود نیازمند اکران است تا بتواند هزینه های صرف شده اش را جبران کند اما زمانی که دست هایی در کار است که به این فیلم ها بدترین زمان اکران را اختصاص می دهند و هیچ حمایتی برای اکران گسترده آن ها در سراسر کشور نمی کنند فیلم های کودک با شکست مواجه می شوند و همین مسأله باعث می شود تا کارگردانان، تهیه کنندگان و سرمایه گذاران این فیلم ها دلزده و سرخورده شده و ترجیح دهند تا از این حوزه دوری کنند.

این سینماگر تأکید کرد: یکی از دلایلی که باعث شده بسیاری از فیلمسازان دغدغه مند حوزه کودک بالاجبار خانه نشین شوند و یا دیگر هرگز فکر ساخت فیلمی برای کودکان و نوجوانان به ذهن شان خطور نکند همین مسأله است! متأسفانه مسئولان و مدیران سینمای کشور علیرغم وعده ها و شعارهایی که می دهند هرگز ضرورت پرداختن به سینمای کودک را درک نکرده اند و همین مسأله باعث شده تا سبد سینمای کودک همواره خالی از هر محصولی باشد.

وی در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چرا برخی از فیلم های سینمای کودک که با حمایت های مادی هنگفتی از سوی مسئولان دولتی ساخته می شوند و بهترین اکران ها را می گیرند در گیشه با شکست مواجه می شوند اظهار داشت: متأسفانه مسئولان سینمایی بودجه ها را به دوستان و آشنایان شان اختصاص می دهند! همین مسأله باعث شده تا اغلب فیلم های تولید شده توسط آن ها با کیفیت بسیار پایینی تولید شود، فیلمنامه هایی ضعیف داشته باشد و عوامل کاربلدی پشت آن نباشند چرا که دغدغه کسانی که این پول ها و امکانات را می گیرند سینمای کودک نیست. قطعاً کسانی دغدغه مند هستند که همواره دست و جیب خالی دل به دریا زده اند و برای کودکان کار کرده اند.

موفق خاطرنشان کرد: سینمای کودک یکی از معدود گونه های سینمایی است که اگر محصول خوبی داشته باشد همواره تقاضای بالایی برایش وجود دارد اما متأسفانه دیدگاه های بعضاً نابخردانه ای که در حوزه سیاست گذاری سینمای کودک وجود دارد باعث شده تا هیچ گاه این امر مهم به درستی درک نشود. متأسفانه امروزه میزان عرصه آثار شاخص و خوب در سینمای کودک بسیار اندک اما تقاضا برای آن ها بسیار بالا است اما وقتی یک فیلم بی ارزش در این حوزه اکران می شود بسیاری از متقاضیان سینمای کودک دلزده و سرخورده می شوند و دیگر رغبتی برای تماشای فیلم های خوب هم درون شان به وجود نمی آید.

وی در پایان این گفتگو تأکید کرد: ما حداقل در هر فصل اکران نیازمند نمایش یک فیلم سینمایی کودک هستیم؛ فیلم سینمایی که برای خانواده ها هم جذاب باشد و بتواند کودکان و خانواده های شان را به سالن های سینما بکشاند اما متأسفانه این امر سال ها است که در سینمای ایران دیده نمی شود.