با شعارهای کلیشه‌ای نمی‌توان کودکان را نسبت به محیط زیست متعهد کرد

به گزارش کودک پرس ، محمود پوروهاب، نویسنده و شاعر کودک و نوجوان در آستانه اختتامیه جشنواره سپیدار که به موضوع محیط زیست در حوزه هنر می پردازد، در مورد ضرورت آشنایی کودکان با محیط زیست در قالب شعر و داستان به خبرنگار شبستان گفت: در مورد محیط زیست کتاب‌های شعری برای کودکان وجود دارد اما بیشتر این کتاب‌ها بازاری هستند و درخشان نیستند. بچه‌های ما باید با محیط زیست آشنا شوند و در این زمینه آموزش‌های لازم و کافی را ببینند.

پوروهاب با بیان اینکه بچه‌ها از مقطع دبستان باید با محیط زیست آشنا شوند، عنوان کرد: اگر بخواهیم کتاب‌های شعر و قصه در حوزه محیط زیست را به صورت کار سفارشی انجام دهیم، اثرگذاری لازم را نخواهد گذاشت . چنین کارهایی جنبه هنری و زیباشناختی ندارد، در نتیجه تاثیرگذاری آنها کم است. باید در زمینه آموزش محیط زیست به بچه ها سرمایه گذاری شود و این مسئله جدی گرفته شود. جای کار در این حوزه زیاد است. در این زمینه کار خوب کم انجام شده است.

وی خاطرنشان کرد: ما معمولا توقع داریم مستقیم به مسئله ای اشاره شود. چه بسا به محیط زیست پرداخته شده است اما چون مستقیم نبوده توجه ما را جلب نکرده است. نگاه ما این است که وقتی از محیط زیست حرف می زنیم تذکر دهیم که آشغالی ریخته نشود، در صورتی که مسئله محیط زیست فقط این نیست بلکه بسیار گسترده است. ما در زمینه محیط زیست مسایل تکراری را آموزش دادیم و گوشزد کردیم. مسایلی همچون “در پارک و جنگل آتش روشن نکنید”، ” حیوانات را آزار ندهید ” و ” آشغال نریزید “.

این نویسنده و شاعر کودک و نوجوان با اشاره به گستردگی موضوع محیط زیست بیان کرد: در زمینه آموزش محیط زیست به بچه ها نباید شعاری و مستقیم کار کنیم. باید تمام جنبه ها را در مسئله محیط زیست در نظر بگیریم. نویسنده و شاعری که در مورد زیبایی های طبیعت می گوید در حقیقت دارد راجع به محیط زیست کار می کند. وقتی نویسنده و شاعر توجه بچه را به پارک پر از گل جلب می کند در واقع زیبایی های طبیعت را به او نشان می دهد. توجه به گل، پرنده و هوای تمیز همه جنبه های مختلف محیط زیست هستند اما ما همیشه از بعد منفی به محیط زیست نگاه می کنیم. مثلا وقتی در مورد آب حرف می زنیم، می گوییم آب را گل آلود نکنیم. در زمینه محیط زیست ما بیشتر به جنبه های منفی توجه داریم در صورتی که باید بیشتر بر روی جنبه های زیباشناختی کار کنیم.

پوروهاب تصریح کرد: به عنوان مثال وقتی در شعر و داستانی می گویید ” آب زلال بود آن قدر که ماهی های رنگی مشخص بودند ” در واقع دارید توجه بچه ها را به زیبایی های طبیعت جلب می کنید،. در این زمینه ما نباید حکم دهیم و دستور صادر کنیم. جنبه های مثبت و لطیف محیط زیست را باید به بچه ها نشان دهیم، در این صورت تاثیرگذاری کارمان بیشتر خواهد شد.

منبع: شبستان